WCharlemagne ou l’Église délivrée – poemat epicki Lucjana Bonapartego, brata Napoleona I. Dzieło ukazało się w Rzymie w 1814. Składa się z dwudziestu czterech ksiąg. Został napisany aleksandrynem, strofą dziesięciowersową z szóstym wersem krótszym.
WHenriada – poemat epicki w 10 pieśniach autorstwa Woltera.
WLegenda wieków – poemat Wiktora Hugo, który w planach autora miał opisywać całą historię ludzkości, postępu cywilizacyjnego i przemian społecznych. Hugo pisał Legendę wieków w latach 1855–1876, tymczasem tworząc również inne utwory. Dzieło to łączy w sobie elementy liryki i epiki, często posługuje się satyrą, zestawia realistyczne obrazy z bogactwem poetyckich wizji. Mimo podejmowania historycznych tematów nie stara się wiernie oddawać realiów przywoływanych epok, zawiera częste nieścisłości faktograficzne. W poemacie najważniejsza jest bowiem symbolika i myśl przewodnia: marsz ludzkości „z ciemności ku światłu”. Legenda wieków została wydana w trzech seriach w 1859, 1877 i 1883 oraz w tzw. „wydaniu kompletnym”, które zmieniło kolejność utworów i najprawdopodobniej nie było przygotowane przez autora. Do dnia dzisiejszego uważana jest za jedyną epopeję w literaturze francuskiej.
WMirejo – poemat epicki w 12 pieśniach napisany w roku 1859 przez Frédérica Mistrala w dialekcie prowansalskim języka oksytańskiego.
WPieśń o Rolandzie – francuska pieśń, najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste. Utwór datowany jest na XI wiek, a znany jest z anglo-normandzkiego rękopisu oksfordzkiego z 1170. Autor jest nieznany, jedyną wzmianką o nim jest adnotacja na końcu rękopisu wspominająca osobę o imieniu Turold.
WPoema tragiczne – utwór poetycki w siedmiu księgach napisany przez Agrippę d’Aubigné pod wpływem doświadczeń francuskich wojen religijnych, w których uczestniczył po stronie hugenotów. D'Aubigné rozpoczął pracę nad utworem w 1577, w czasie, gdy rany odniesione po Casteljaloux uniemożliwiły mu czasowo dalszą walkę w armii hugenockiej. Wielokrotnie przeredagowywane i poszerzane dzieło zostało opublikowane dopiero w 1616.
WRomans o lisie – cykl alegorycznych francuskich, holenderskich, angielskich i niemieckich wierszowanych bajek. Jest dziełem wielu autorów. Powstawał w wiekach od XII do XIV. Liczy w sumie około stu tysięcy wersów. W XIV wieku Eustache Deschamps dopisał trzy tysiące nowych wersów. Został skomponowany ośmiozgłoskowcem. Opowiada o przygodach lisa Renarta, którego wezwano, aby odpowiedział na zarzuty kierowane przeciwko wilkowi Isengrimowi. Pojawiają się też inne zwierzęta: niedźwiedź Bruin, osioł Baldwin oraz kot Tibert (Tybalt).