Juan de Anchieta, – hiszpański rzeźbiarz doby renesansu i autor dekoracji. Nie należy mylić go z innym Juanem de Ancheta, XV-wiecznym kompozytorem.

José Arias – hiszpański rzeźbiarz neoklasyczny.

Miquel Barceló Artigues – jeden z najbardziej cenionych i znanych artystów hiszpańskich, we współczesnych latach. Wszechstronnie uzdolniony. Jego twórczość opiera się na malarstwie, rzeźbiarstwie terakotowym i ceramicznym, a także ilustracji książek. Ilustrator dzieł Dantego, amerykańskiego poety i prozaika Paula Bowlesa, a także Enrique Juncosa. Przedstawiciel hiszpańskiej transawangardy, sztuki, która wyrasta ze sprzeciwu wobec modernizmu, formalizmu i stylistycznej spójności.

Gaspar Becerra Padilla – hiszpański malarz i rzeźbiarz renesansowy tworzący pod wpływem Michała Anioła. Wykonał freski na sklepieniu Pałacu Królewskiego El Pardo.

Mariano Benlliure y Gil − hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji.

Alonso González Berruguete – rzeźbiarz, malarz i architekt hiszpański, jeden z najwybitniejszych artystów hiszpańskich XVI wieku. Syn rzeźbiarza Pedra Berruguete.

Alonso Cano – hiszpański rzeźbiarz, malarz, architekt i rysownik okresu baroku, uznawany za jednego z najbardziej wszechstronnych artystów hiszpańskich XVII wieku.
Rafael Canogar – hiszpański malarz i rzeźbiarz abstrakcjonista. Członek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda.

Alejandro Carnicero – hiszpański rzeźbiarz barokowy i rytownik.

Claudio Castelucho – malarz i rzeźbiarz hiszpański, czynny w Paryżu.

Eduardo Chillida Juantegui – hiszpański rzeźbiarz abstrakcjonista pochodzący z Kraju Basków.

Antonio Cortina Farinós – hiszpański malarz i rzeźbiarz pochodzący z Walencji.
José Esteve Bonet – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji.

Gregorio Fernández – rzeźbiarz hiszpański epoki baroku. Tworzył w Valladolid, gdzie następnie założył własną szkołę.
Ángel Ferrant Vázquez − hiszpański rzeźbiarz, przedstawiciel surrealizmu lat 30.

Rodrigo de Figueroa y Torres, I książę de Tovar, II markiz de Tovar, Grand Hiszpanii – hiszpański arystokrata, polityk, rzeźbiarz i architekt.

José Gallegos Arnosa – hiszpański malarz i rzeźbiarz.

Honorio García Condoy – hiszpański rzeźbiarz.

Pablo Emilio Gargallo Catalán - kat. Pau Gargallo i Catalán − hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Katalonii, uczeń i współpracownik Eusebi Arnaua. Jego ojciec miał zakład kowalski, dzięki czemu Gargallo zdobył umiejętność obróbki metali.

Jerónimo Antonio Gil – hiszpański rzeźbiarz neoklasyczny zajmujący się głównie grawerstwem.

Pablo González Velázquez – hiszpański rzeźbiarz barokowy.

Julio González – hiszpański rzeźbiarz i malarz. Wykorzystywał kute i spawane żelazo jako środek wyrazu artystycznego. Inspirowany kubizmem, rosyjskim konstruktywizmem, surrealizmem, tworzył kompozycje abstrakcyjne złożone z prętów i taśm metalowych oraz naturalistyczne, fragmentaryzowane popiersia z arkuszy blachy, np. Kobieta czesząca się (1932), Montserrat (1937).
José Gonzalvo Vives – hiszpański rzeźbiarz, malarz i rytownik pochodzący z Aragonii.

Félix Granda Buylla – hiszpański duchowny, malarz, rzeźbiarz i złotnik pochodzący z Asturii.

El Greco, właściwie Domenikos Theotokopulos, gr. Δομήνικος Θεοτοκόπουλος – hiszpański malarz, rzeźbiarz i architekt pochodzenia greckiego, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu. Jego twórczość ukształtowały idee kontrreformacji i wizje hiszpańskich mistyków. Obrazy El Greca są pełne ekstazy, mają żywą kolorystykę i wyróżniają się ekspresją form.

Juan Guas, hiszpański rzeźbiarz i architekt, pochodzący z Francji. Od 1453 roku świadectwa obecności w Kastylii gdzie działał przeważnie w Toledo. Pracował również w Andaluzji, w Baezie zbudował Palacio de los Marqueses de Jabalquinto.

Juan de Juni także Jean de Joigny – francusko-hiszpański rzeźbiarz.

Baltasar Lobo – hiszpański artysta, rzeźbiarz oraz anarchista. Najbardziej znany jest z kompozycji przedstawiających matkę z dzieckiem.

Antonio López García – malarz i rzeźbiarz, jeden z najważniejszych, współczesnych artystów hiszpańskich. Reprezentant realizmu, który dzięki wiernemu odwzorowaniu i realności w swoich dziełach, jest określany jako ojciec madryckiej szkoły hiperrealizmu.

César Manrique Cabrera – hiszpański malarz, rzeźbiarz, architekt, działacz ekologiczny przez większość swego życia związany z wyspą Lanzarote w archipelagu Wysp Kanaryjskich.

Juan Martínez Montañés – rzeźbiarz hiszpański epoki baroku wykształcony w Grenadzie. Kontynuował naukę w Sewilli, gdzie następnie założył własną szkołę. Tworzył w Andaluzji m.in. ołtarze (Sewilla) i posągi procesyjne. Jego prace są zazwyczaj związane z tematyką religijną. Uznawany za "hiszpańskiego Michała Anioła".
Joan Mayné i Torrás – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Katalonii, profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Barcelonie.

Pedro de Mena y Medrano – rzeźbiarz hiszpański epoki baroku.

Joan Miró i Ferrà – kataloński malarz, rzeźbiarz i ceramik. Jego dzieła interpretuje się jako przynależące do surrealizmu, jako wyraz powrotu do dzieciństwa i jako „piaskownice dla podświadomości”. Na styl Miró składają się żywe kolory połączone z uproszczonymi formami, kojarzącymi się z rysunkami małego dziecka.

Juan Bautista Monegro – hiszpański architekt i rzeźbiarz okresu renesansu.

José de Mora – rzeźbiarz hiszpański epoki baroku.

Matías Moreno González – hiszpański malarz, rzeźbiarz, kopista i restaurator dzieł sztuki.

Juan Navarro Baldeweg – hiszpański architekt malarz i rzeźbiarz. Jest członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda i wykładowcą na Escuela Técnica Superior de Arquitectura w Madrycie.

Juan Pascual de Mena – hiszpański rzeźbiarz neoklasyczny, był nauczycielem José Ariasa.

Guillermo Pérez Villalta − hiszpański malarz, rzeźbiarz i architekt.

Pablo Ruiz Picasso – hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik oraz poeta, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem.
Ignacio Pinazo Martínez – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji. Jego ojcem był malarz Ignacio Pinazo Camarlench, a bratem José Pinazo Martínez.

José Pinazo Martínez – hiszpański malarz i rzeźbiarz. Jego ojcem był malarz Ignacio Pinazo Camarlench, a młodszym bratem rzeźbiarz Ignacio Pinazo Martínez.
José Planes Peñalver − jeden z najwybitniejszych XX-wiecznych rzeźbiarzy regionu Murcia w Hiszpanii. Prace Planesa znajdują się na terenie całej Hiszpanii. Specjalizował się przede wszystkim w tematyce religijnej.
Juan Ramírez Mejandre – pochodzący z Aragonii hiszpański rzeźbiarz barokowy.

Valeriano Salvatierra y Barriales – hiszpański rzeźbiarz.

Jerónimo Secano – pochodzący z Aragonii hiszpański malarz i rzeźbiarz barokowy.

Pablo Serrano Aguilar – hiszpański rzeźbiarz. W 1982 otrzymał Nagrodę Księcia Asturii w dziedzinie sztuki. Członek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda.

Antoni Tàpies i Puig [], 1. markiz de Tàpies – kataloński malarz, rzeźbiarz i teoretyk sztuki. Mistrz sztuki Informel. Jeden z najbardziej znanych hiszpańskich artystów XX wieku.
Gustavo Torner de la Fuente – hiszpański malarz i rzeźbiarz, członek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda.

Francisco Vergara Bartual nazywany el Romano – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji.

Francisco Vergara nazywany starszym – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji.

Ignacio Vergara Gimeno – hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Walencji.

Felipe de Vigarny, znany również jako Felipe Biguerny, Felipe Bigarny lub Felipe de Borgoña – hiszpański rzeźbiarz i architekt, jeden z przedstawicieli stylu zwanego plateresco. Twórca rzeźb w katedrach miast Grenada i Toledo, zaprojektował kopułę katedry w Burgos.