WKuchnia niemiecka – to zbiorcza nazwa kilku popularnych kuchni regionalnych z różnych regionów Niemiec. Kuchnia niemiecka wbrew obiegowym opiniom jest bogata w różnorodność potraw i dań. To bogactwo tradycji wykracza poza uznane stereotypy dotyczące konsumpcji piwa, podawanego z wieprzowiną, kapustą i ziemniakami. Podobnie jak w kuchni polskiej, ziemniaki stale towarzyszą daniom mięsnym a tylko od czasu do czasu zastępują je knedle z bułki, mąki i kaszy manny. Lokalne praktyki kulinarne i wielość składników wzbogacone doświadczeniami sąsiadów wpływają na współczesny obraz kuchni niemieckich. W kuchni niemieckiej można spotkać wpływy włoskie, greckie, hiszpańskie, tureckie, polskie, czeskie i słowackie oraz dalekowschodnie. Potrawy kuchni niemieckiej są tłuste, pożywne i zazwyczaj podawane w dużych ilościach. Są zupełnym przeciwieństwem potraw francuskich – lekkich i pełnych finezji, ale odpowiadają gustom Niemców, zwłaszcza tych mieszkających na południu, którzy piją do potraw znaczne ilości piwa. Ważnym aspektem tej kuchni jest także dodawanie cukru do potraw słonych – to świadczy o wpływach słowiańskich.
WArumszalc - jedna z potraw kuchni staropolskiej, przygotowywana z jajek smażonych w małych tygielkach na smalcu lub maśle. Nazwa przetrwała do końca XIX wieku.
WBirnen, Bohnen und Speck (pl. gruszki, fasola i boczek) – tradycyjne niemieckie danie, powszechne na obszarze Hamburga. Są to gruszki zapiekane razem z zieloną fasolą oraz pokrojonym tłustym boczkiem, podawane z gotowanymi ziemniakami. Najczęściej serwuje się je na początku jesieni.
WBratkartofle – prosta potrawa ziemniaczana, popularna w Niemczech, i na Górnym Śląsku oraz Warmii, Małopolsce (Galicji) i Mazurach. Przygotowana z ugotowanych wcześniej i pokrojonych na małe kawałki lub plasterki ziemniaków. Smażona na patelni z rozgrzanym tłuszczem, spożywana najczęściej z kwaśnym mlekiem lub jajkiem sadzonym. Podawana była głównie na kolację przy wykorzystaniu ziemniaków pozostałych z obiadu lub też specjalnie ugotowanych od razu w większej ilości.
WBuchty – słodki wyrób piekarniczy: połączone ze sobą bokami bułeczki wypiekane z ciasta drożdżowego, najczęściej z nadzieniem. Bywają również wypiekane bez nadzienia, wówczas podaje się je z dżemem, miodem lub masłem do smarowania. Bucht nie lukruje się, nieraz natomiast posypywane są przed podaniem cukrem pudrem.
WCombozola – niemiecki ser będący połączeniem serka śmietankowego i włoskiego niebieskiego sera pleśniowego gorgonzoli. Ser posiada porost białej pleśni oraz przerost niebieskiej. Produkowany jest z pasteryzowanego mleka krowiego od początku XX wieku.
WCumberland - rodzaj zimnego sosu, podawanego głównie do mięs.
WCurrywurst – jedno z typowych niemieckich dań zaliczanych do tzw. fast foodów. Jest to zwykle podawana na gorąco grillowana, pieczona lub rzadziej gotowana kiełbasa wieprzowa posypana duża ilością przyprawy curry i polana specjalnym sosem, którego bazą jest koncentrat pomidorowy. W „najtańszym” wydaniu Currywurst podawane jest ze zwykłym ketchupem. Danie to jest zwykle spożywane z bułką lub frytkami. Currywurst często jedzone są na stojąco, z praktycznych względów podaje się je pokrojone wraz z jednorazowym plastikowym bądź drewnianym widelcem.
WĆwikła – sałatka warzywna z ugotowanych utartych buraków ćwikłowych. Przyprawiana na ostro tartym chrzanem, cukrem, solą, sokiem z cytryny, kminkiem, niekiedy winnymi jabłkami, czerwonym wytrawnym winem, octem, goździkami i natką pietruszki. Podawana jako dodatek do mięs.
WEintopf – potrawa jednogarnkowa; treściwy posiłek przygotowany w jednym naczyniu, zastępujący cały obiad.
WFaworki, chrust, chruścik, chruściki, dawniej także kreple – polskie i litewskie oraz niemieckie tradycyjne, chrupkie ciastka o słodkim smaku, w kształcie złożonej kokardki, smażone w głębokim tłuszczu i posypywane cukrem pudrem. Najczęściej spożywane w czasie karnawału i tłustego czwartku lub na ostatki, czyli we wtorek przed Środą Popielcową. Wyrabiane są z ciasta śmietanowego zbijanego i smażone jak pączki.
WFischbrötchen – jedno z typowych niemieckich dań zaliczanych do tzw. fast foodów. Jest to bułka z rybą i cebulą, czasami z romouladą i ogórkiem kiszonym. Bułka ta jest powszechnie spożywana na północy Niemiec, ze względu na bliskość regionu do Morza Północnego i Morza Bałtyckiego. Najczęściej robiona ze śledziem. Inne odmiany używają szprot, łososia, makreli lub innych ryb. Fischbrötchen są często podawane w barach szybkiej obsługi, zwanych w Niemczech Imbissstand.
WFlammekueche lub flammkuchen – tradycyjne alzackie danie w formie tarty na bazie ciasta chlebowego, cebuli, boczku ciętego w drobne słupki i śmietany. Napotkać można też flammekueche z różnymi dodatkami, jak tarty emmentaler, biały ser, ślimaki, czy inne, bardziej egzotyczne dodatki, ograniczone jedynie wyobraźnią kucharza. Flammekueche nie posiada szerokiej renomy innego typowo alzackiego dania jakim jest choucroute, ponieważ w swoim czasie mogła być przyrządzana jedynie przez osoby posiadające kamienny piec do pieczenia chleba. Nazwa flammekueche oznacza "pieczona w ogniu"; jest to związane z faktem, iż podczas pieczenia w piecu, płomienie dochodziły do brzegów tarty pozłacając je.
WForszmak – przystawka, najczęściej do głównego dania.
WFranzbrötchen – pieczywo z ciasta francuskiego lub ciasta drożdżowego, które jest wypełnione cukrem i cynamonem. Franzbrötchen jest specjalnością kuchni hamburskiej i często jest podawana z kawą i ciastem. Pierwotnie znane tylko w regionie Hamburga, od początku XXI wieku Franzbrötchen jest znane także w innych miastach w Niemczech.
WGolonka – nazwa tradycyjnej polskiej potrawy z tuszy świni domowej.
WGrünkohlessen – zwyczaj istniejący w wielu regionach północnych Niemiec i Holandii, a także w niektórych częściach Skandynawii.
WJägermeister – niemiecki likier ziołowo-korzenny o słodko-gorzkim smaku, zawierający 35% alkoholu. Recepturę otrzymywania opracował w 1934 roku po latach prób Curt Mast - myśliwy i gorzelnik. Otrzymywany jest w wyniku macerowania w spirytusie 56 ziół i przypraw korzennych. Dokładny skład tego popularnego likieru korzennego jest pilnie strzeżoną tajemnicą. Proces macerowania, prowadzony w dębowych beczkach, trwa około roku. Następnie macerat jest filtrowany, rozcieńczany wodą i alkoholem oraz doprawiany karmelem. Według producenta najlepiej smakuje schłodzony do −18 °C.
WKapuśniak – zupa z poszatkowanej kapusty głowiastej i warzyw, często na wywarze z wędzonego boczku lub z żeberek. Znana w kuchni polskiej, góralskiej – kwaśnica, słowackiej – kapustnica, ukraińskiej – капусняк. Na Pomorzu wyróżnia się kapuśniak ze względu na sposób przygotowania kapusty, tj. szarpak jeśli użyto kapusty kiszonej oraz parzybroda jeśli użyto kapusty świeżej.
WKaszanka – wyrób wędliniarski z kaszy i krwi oraz podrobów: wątroby, płuc, ozorów, skórek wieprzowych, tłuszczu, popularny także w kuchni słowackiej, węgierskiej i niemieckiej. W Polsce krupnioki śląskie uzyskały w czerwcu 2016 europejski certyfikat Chronione Oznaczenie Geograficzne.
WKerststol lub Christstollen – strucla bożonarodzeniowa; rodzaj luksusowego, słodkiego chleba spożywanego tradycyjnie podczas świąt Bożego Narodzenia, głównie w Holandii i Niemczech. Kerststol zawiera dużą ilość rodzynek oraz migdałowe nadzienie. Ciasto posypuje się cukrem pudrem.
WKetwurst to forma hot doga stworzona w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Słowo „Ketwurst” pochodzi od kombinacji słów Ketchup i Wurst. Ketwurst jest do dziś uważane za typowy fast food z czasów NRD.
WKiszka szwedzka – kiełbasa ziemniaczana, tradycyjne danie charakterystyczne dla okolic Wałcza.
WKlops – wyrób garmażeryjny; pieczeń z masy mięsa mielonego, która w zależności od techniki wykonania dzieli się w kuchni polskiej na klopsy pieczone lub nadziewane.
WKlops po królewiecku jest to danie kuchni pruskiej, składające się z klopsików w białym sosie wraz z kaparami.
WKnedle - potrawa mączna wywodząca się z niemieckiego obszaru językowego (Knödl), popularna także w Polsce. Ma postać kulek z ciasta nadziewanych mięsem lub innymi składnikami, w Polsce najczęściej śliwkami. W Niemczech stosuje się nadzienie mięsne, ze szpinaku, czasami knedle są dodatkiem do zup. W Czechach knedlami określa się także popularne knedliki.
WKnedle tyrolskie oryg. nazwa Tiroler Knödel, również bułczane knedle – wspólny przysmak dla kuchni austriacko-bawarskiej i frankońskiej.
WLabskaus – tradycyjne niemieckie danie mięsne, powszechnie spożywane na północy tego kraju. Najczęściej robione z wołowiny, ziemniaków, buraków, cebuli i śledzi. Podawane jest z jajkiem sadzonym, ogórkiem kiszonym i rolmopsem.
WPepernoten – miękkie, lecz trudne do ugryzienia ciasteczka z mąki żytniej z dodatkiem anyżu, w postaci jasnobrązowych, nieforemnych kostek, spożywane tradycyjnie w okresie święta Sinterklaas w Holandii, podczas którego są rozdawane dzieciom przez Zwarte Pietów. Nie są dostępne w handlu przez pozostałą część roku.
WPfälzer Saumagen – tradycyjne danie kuchni niemieckiej, pochodzące z Palatynatu.
WPieczone ziemniaki − prosta potrawa ziemniaczana, popularna w całej Europie Środkowej. Przygotowywana jest poprzez ugotowanie i upieczenie mączystych ziemniaków.
WPiernik – ciasto o słodko-pikantnym smaku, o długiej trwałości, zrobione z mąki pszennej lub żytniej, miodu, karmelizowanego cukru, tłuszczu, jajek, wody, środka spulchniającego, mocno przyprawione przyprawami korzennymi. Nazwa piernik wywodzi się od staropolskiego słowa „pierny”, czyli pieprzny.
WPierniki z Pulsnitz - saksoński regionalny wyrób cukierniczy, pierniki pochodzące z miasta Pulsnitz (Połčnica) na Górnych Łużycach.
WPikling – handlowa nazwa wędzonego śledzia. Pikling jest to śledź wędzony w całości - z wnętrznościami. Pikling pochodzi z kuchni niemieckiej, lecz przyrządza i spożywa się go również w Polsce, na Wyspach Brytyjskich, w Holandii oraz w Norwegii. Wędzone na gorąco w dymie o temperaturze powyżej 40 stopni Celsjusza, nie wymagają gotowania.
WPlacki ziemniaczane, placki kartoflane – prosta potrawa przygotowywana z ziemniaków, placki smażone na tłuszczu.
WQuarkkäulchen lub Quarkkeulchen – płaskie placki z ciasta i twarogu smażone na patelni, regionalny saksoński deser.
WRolmops l. mn. rolmopsy - to danie z marynowanego, zwijanego filetu ze śledzia.
WRundstück warm – tradycyjne niemieckie danie mięsne, powszechnie spożywane w Hamburgu i okolicach. Uważane za prekursora hamburgera. Jest to bułka z rodzajem kotleta z mięsa wołowego lub wieprzowego polanego sosem jus. Podawane może być z ogórkiem konserwowym.
WSalsa verde – wspólna nazwa dla wielu odmian sosów, złożonych głównie z ziół. Sosy te znane są w różnych krajach pod różnymi nazwami, np: jako: "salsa verde" we Włoszech i w Meksyku, "sauce verte" we Francji czy "Grüne Soße" w Niemczech.
WSałatka ziemniaczana – potrawa kuchni niemieckich oraz kuchni pozostających pod wpływami niemieckimi. Sałatka przygotowywana jest przede wszystkim z ugotowanych i pokrojonych w kostkę ziemniaków oraz z posiekanej cebuli. Doprawiana jest olejem i octem lub majonezem, oraz solą i pieprzem. Sałatka ziemniaczana [w wersji podstawowej] zaliczana jest do potraw postnych.
WSchupfnudel – rodzaj klusek, popularnych w południowoniemieckiej i austriackiej kuchni. Sa one podobne do włoskich gnocchi i środkowoeuropejskich kopytek.
WSer harceński – niemiecki ser regionalny, pochodzący z szeroko rozumianego regionu Harzu, pomiędzy Hanowerem, Brunszwikiem, i Getyngą. Jest specjalnością kuchni regionalnej i należy do grupy serów wytwarzanych z odtłuszczonego mleka z dodatkiem podpuszczki.
WSękacz – wypiek cukierniczy z ciasta biszkoptowo-tłuszczowego, pieczonego nad otwartym ogniem na obracającym się rożnie w kształcie drewnianego wałka lub wydłużonego stożka. Wywodzi się z kuchni niemieckiej, jednak dokładne jego pochodzenie jest niejasne. Obecnie regionalna specjalność w Niemczech, Szwajcarii, Francji, Rumunii, Węgrzech, Litwie, Białorusi, Szwecji, a w Polsce na Kaszubach, Suwalszczyznie i województwie podlaskim.
WSłupski chłopczyk, nazwa sera typu Camembert, wytwarzanego w Słupsku przed II wojną światową. W latach 20. i 30. minionego wieku umieszczano np. na widokówkach wizerunek "słupskiego chłopczyka" z podpisem: "Stolp – die Stadt des Stolper Jungchen".
WSzpecle – potrawa mączna kuchni południowych Niemiec, kuchni tyrolskiej i szwajcarskiej (knöpfli).
WSzynka szwarcwaldzka – rodzaj niemieckiej, surowej, wędzonej na zimno szynki wytwarzanej z udźców wieprzowych tradycyjnymi metodami w specyficznym klimacie na terenie Schwarzwaldu.
WŚledź marynowany Bismarck też śledź à la Bismarck – marka marynowanych bałtyckich śledzi, potrawa z filetowanych płatów śledziowych lub rolmopsów powstała w XIX wieku w Stralsundzie. Z biegiem lat śledzie marynowane w kwaśnej, kilkuprocentowej zalewie octowo-korzennej z dodatkiem warzyw i przypraw - oleju, cebuli, nasion gorczycy i liści laurowych stały się popularnym daniem nie tylko na pomorskich stołach. Do przejawu kultu po żelaznym Kanclerzu, należały m.in. ogórki i śledzie nazwane tak od nazwiska premiera Prus.
WŚwięconka – nazwa pokarmów święconych w Wielką Sobotę w Kościołach katolickich Polski oraz w innych europejskich krajach.
WTeltowskie rzepki – niemiecka odmiana rzepy, wywodząca się z brandenburskiego miasta Teltow.
WTort szwarcwaldzki – tort z wiśniami, czekoladowe ciasto biszkoptowe przekładane bitą śmietaną i wiśniami, początkowo jako słodki regionalny deser, od XX wieku najpopularniejsze ciasto niemieckie.
WWątróbka po bawarsku – smażone na chrupko z cebulą wątróbki wieprzowe podawane z papryką, ogórkiem konserwowym oraz grzankami, ewentualnie pieczonymi ziemniakami.
WWeißwurstäquator – żartobliwe niemieckie określenie granicy kulturowej pomiędzy Starą Bawarią a resztą Niemiec. Linia graniczna ma wyznaczać zasięg „bawarskiej kultury kulinarnej” wraz z jednym z jej najważniejszych elementów: monachijskim weißwurstem.
WZupa naleśnikowa to danie z wywaru mięsno-jarzynowego gotowanego na bazie wołowiny z wkładem naleśników pociętych w paski. Pochodzi prawdopodobnie ze Szwabii lub regionów okrężnych. Znana jest również w Szwajcarii, Austrii, Włoszech i Francji.