
José Aparicio Inglada – hiszpański malarz, przedstawiciel nurtu neoklasycystycznego. Tworzył głównie dzieła o tematyce historyczno-patriotycznej. Późniejsze dzieła takie jak Głód w Madrycie (1818) i Desembarco de Fernando VII en la isla de León (1827) stanowiły część propagandy polityki króla Ferdynanda VII. Zajmował się również tematyką religijną oraz namalował liczne portrety rodziny królewskiej i ówczesnej arystokracji.

Isidoro Arredondo – hiszpański malarz barokowy. Był uczniem, a później bliskim współpracownikiem Francisca Rizi oraz nadwornym malarzem Karola II.
Francisco Bayeu y Subías – hiszpański malarz okresu rokoka i neoklasycyzmu; nauczyciel, współpracownik, protektor i szwagier Francisca Goi.

José Beratón – hiszpański malarz neoklasyczny pochodzący z Aragonii.

Pedro Berruguete – hiszpański malarz z epoki przejściowej pomiędzy późnym gotykiem a renesansem.

Antonio de Brugada – hiszpański malarz romantyczny zaangażowany w politykę Hiszpanii. Był nadwornym malarzem Izabeli II.

Andrés de la Calleja – hiszpański malarz barokowy.

José Camarón y Meliá – hiszpański malarz, zajmował się również grawerstwem.

Valentín Carderera y Solano – hiszpański pisarz, malarz, kolekcjoner i historyk sztuki. Był nadwornym malarzem królowej Izabelli II.

Bartolomé Carducho, właśc. Bartolomeo Carducci – hiszpański malarz okresu manieryzmu.

Vicente Carducho [wym. Wisente Karduczio], właśc. Vincenzo Carducci – hiszpański malarz okresu baroku, pochodzenia włoskiego.

Juan Carreño de Miranda [wym. Huan Karreńo de Miranda] – hiszpański malarz okresu baroku.

Claudio Coello – hiszpański malarz barokowy o portugalskich korzeniach. Pracował na dworze Karola II jako malarz królewski.

Ángel María Cortellini – hiszpański malarz pochodzący z prowincji Kadyks.

Luis Dalmau – kataloński malarz późnośredniowieczny, działający w latach ok. 1430-60. Był nadwornym malarzem królów aragońskich Alfonsa V i Jana II. Jednym z nielicznych zachowanych dzieł bezspornie jego autorstwa jest słynne Virgen de los Cancelleres, gdzie widać wyraźny wpływ stylu Jana van Eycka, z którym Dalmau zaznajomił się w trakcie swej podróży do Niderlandów w 1431.

Joaquín Domínguez Bécquer − hiszpański malarz kostumbrysta tworzący w XIX wieku.

Joaquín Espalter y Rull – hiszpański malarz pochodzący z Katalonii.

Antonio María Esquivel y Suárez de Urbina – hiszpański malarz pochodzący z Andaluzji. Malował obrazy o tematyce biblijnej, mitologicznej oraz portrety.

Agustín Esteve y Marqués − hiszpański malarz portrecista związany z dworem króla Karola III.

Fernando Ferrant y Llausás – hiszpański malarz pejzażysta.
Luis Ferrant y Llausás – hiszpański malarz pochodzący z Katalonii.

Juan Gálvez – – hiszpański malarz pochodzący z prowincji Toledo, zajmował się również grawerstwem.

Francisco José de Goya y Lucientes – hiszpański malarz, grafik i rysownik okresu romantyzmu, nadworny malarz Karola III Burbona, Karola IV Burbona i Ferdynanda VII Burbona, portrecista i malarz scen rodzajowych. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych artystów przełomu XVIII i XIX wieku.

Antonio Gómez Cros – hiszpański malarz romantyczny pochodzący z Walencji.

José Gutiérrez de la Vega – hiszpański malarz i ilustrator pochodzący z Andaluzji.

Francisco Lacoma y Fontanet – hiszpański malarz pochodzący z Katalonii. Malował głównie kompozycje z kwiatów i owoców oraz portrety. Ze względu na zbieżność nazwisk oraz daty i miejsca urodzin jest często mylony z innym katalońskim malarzem Franciskiem Lacoma Sans (1784-1812).
Vicente López Portaña – hiszpański malarz pochodzący z Walencji.

Eugenio Lucas Velázquez – hiszpański malarz okresu romantyzmu. Od XIX wieku pojawia się w tekstach jako Eugenio Lucas Padilla lub Eugenio Lucas el Viejo (stary). Błędnie podaje się również Alcalá de Henares jako jego miejsce urodzenia, w rzeczywistości urodził się w Madrycie.

Federico de Madrazo y Kuntz − hiszpański malarz.

José de Madrazo y Agudo − hiszpański malarz neoklasyczny i barokowy.

Mariano Salvador Maella Pérez – hiszpański malarz okresu neoklasycyzmu.

Juan Bautista Martínez del Mazo – hiszpański malarz barokowy.

Miguel Jacinto Meléndez – hiszpański malarz okresu baroku.

Bartolomé Montalvo – hiszpański malarz martwych natur i pejzaży.

Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco – hiszpański malarz barokowy i teoretyk malarstwa.

Juan Pantoja de la Cruz – hiszpański malarz okresu renesansu, głównie portrecista.

Jenaro Pérez de Villaamil y Duguet – hiszpański malarz pejzażysta i rytownik, nadworny malarz Izabeli II.
José Ribelles y Helip lub Felip – hiszpański malarz pochodzący z Walencji.

Carlos Luis de Ribera y Fieve – hiszpański malarz, syn neoklasyka Juana Antonia Ribera.

Juan Antonio Ribera Fernández de Velasco – hiszpański malarz, w latach 1857–60 był dyrektorem Muzeum Prado.

Alonso Sánchez Coello – hiszpański malarz okresu renesansu pochodzenia portugalskiego, głównie portrecista.

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez – hiszpański malarz, przedstawiciel baroku, portrecista, nadworny malarz króla Filipa IV.

Francisco de Zurbarán – hiszpański malarz epoki baroku, przedstawiciel caravaggionizmu oraz szkoły sewilskiej w malarstwie hiszpańskim.