WFilip Michał Bajon – polski prozaik, scenarzysta oraz reżyser filmowy i teatralny. Profesor sztuk filmowych (2012), dyrektor Studia Filmowego „Kadr”. Członek Gildii Reżyserów Polskich.
WFeliks Aleksander Geysztowt Bernatowicz właściwe nazwisko: Bern, pseud. i krypt.: Autor "Pojaty", F. B., – polski powieściopisarz romantyczny i komediopisarz.
WRyszard Wincenty Berwiński – polski poeta tworzący w okresie romantyzmu, związany z Wielkopolską, członek Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego we Wrocławiu, tłumacz, folklorysta, uczestnik Wiosny Ludów.
WPiotr Bojarski – polski pisarz.
WRoman Brandstaetter – polski pisarz, poeta, dramaturg i tłumacz. Znawca Biblii.
WNikos Chadzinikolau – polski pisarz greckiego pochodzenia. Poeta, prozaik, autor tekstów piosenek, tłumacz literatury nowogreckiej i klasycznej na język polski oraz polskiej na język grecki.
WStanisław Czernik – polski powieściopisarz, folklorysta i poeta, przedstawiciel kierunku zw. autentyzmem postulującego wiązanie w sztuce prawdy artystycznej i życiowej.
WSamuel Dambrowski, znany także jako Dambrovius, Dąbrowski, Dąmbrowski, Dombrowski – polski duchowny ewangelicki, pisarz religijny.
WRyszard Marian Danecki – polski poeta, prozaik, autor librett do oper kameralnych, tłumacz poezji angielskiej, rosyjskiej i niemieckiej.
WKasper Drużbicki herbu Nałęcz, – polski duchowny katolicki, jezuita, kaznodzieja, rektor szkół, pisarz, mistyk. Autor pism o tematyce ascetyczno-mistycznej.
WJanusz Teodor Dybowski – polski dramaturg i powieściopisarz.
WWawrzyniec Goślicki herbu Grzymała, znany także jako Laurentius Grimalius, Goslicius, Grimaldius – biskup poznański od 1601 roku, biskup przemyski od 1591 roku. biskup chełmski od 1590 roku, biskup kamieniecki od 1587 roku, kanclerz Księstwa Siedmiogrodzkiego za czasów Stefana Batorego, sekretarz królewski Zygmunta II Augusta, opat mogilski, kantor płocki w 1578 roku, dziekan kielecki, kanonik krakowski i sandomierski w 1577 roku, kanonik płockiej kapituły katedralnej, pisarz polityczny i mówca.
WMaciej Guzek – polski pisarz fantasy.
WE. T. A. Hoffmann, Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, właśc. Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann – niemiecki poeta, pisarz epoki romantyzmu. Także prawnik, kompozytor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta. Jeden z prekursorów fantastyki grozy, który wywarł ogromny wpływ na takich twórców jak: Edgar Allan Poe, Howard Phillips Lovecraft, Gustav Meyrink czy Stefan Grabiński.
WKazimiera „Iłła” Iłłakowiczówna – polska poetka, prozaik, dramaturg i tłumaczka.
WKlemens Janicki, łac. Ianicius, inne formy nazwiska: Janeczko, Janicius (Janitius), Janicjusz, Janicz, Janik, Januscovius, Januszkowski – polski poeta piszący w języku łacińskim, humanista okresu odrodzenia.
WJoanna Jodełka – polska pisarka i przedsiębiorca.
WEmilia Kiereś, – autorka i tłumaczka książek dla dzieci i młodzieży.
WGrzegorz Knapski, Knapiusz, Cnapius – polski jezuita, nauczyciel w kolegiach jezuickich, filolog, leksykograf, paremiograf, poeta i dramatopisarz.
Jan Łaski herbu Korab, znany też jako: Joannes a Lasco, Jan z Łaska, Lascius, – początkowo ksiądz katolicki, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1506–1512, proboszcz gnieźnieński i łęczycki, kustosz płocki, archidiakon warszawski, kanonik krakowski, następnie minister (pastor) i teolog ewangelicko-reformowany, najwybitniejszy polski działacz reformacji, humanista, pisarz, tłumacz i dyplomata, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1521 roku. Organizator zborów ewangelickich w Anglii i wschodniej Fryzji, twórca Kościoła kalwińskiego w Polsce. Bratanek prymasa Polski Jana Łaskiego (Starszego). Jedyny polski działacz reformacji o znaczeniu europejskim, jest upamiętniony na Pomniku Reformacji w Genewie. Jan Łaski jest zasłużony dla rozwoju polskiego języka literackiego i piśmiennictwa oraz dla rozwoju polskiego humanizmu i tradycji demokratycznych. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.
WAugustyn Mieleski Rotundus – pisarz polityczny, prawnik, pierwszy historyk i apologeta Litwy, sekretarz Jego Królewskiej Mości, wójt wileński w latach 1552-1582.
WJan Morawski herbu Dąbrowa – jezuita, kaznodzieja, pisarz teologiczny, nauczyciel.
WMarcin Mortka – polski pisarz literatury fantasy i tłumacz z języka angielskiego.
WMałgorzata Musierowicz z domu Barańczak – polska pisarka, autorka książek dla dzieci i młodzieży, ilustratorka. Twórczyni cyklu powieściowego dla młodzieży Jeżycjada.
WDariusz Muszer – polsko-niemiecki prozaik, poeta, publicysta, eseista, krytyk literacki, dramaturg, tłumacz.
WMarian Orłoń – polski prozaik oraz autor utworów dla dzieci i młodzieży.
WEugeniusz Paukszta – polski powieściopisarz i publicysta.
WMagdalena Płaneta – twórczyni „Teatru Planeta M”, reżyserka, aktorka, dramatopisarka, pedagog.
WWłodzimierz Scisłowski – polski satyryk, autor utworów dla dzieci i młodzieży, szopek radiowych i telewizyjnych oraz tekstów piosenek.
Stanisław Walenty Strugarek – redaktor Polskiego Radia, pisarz.
WStanisław Szenic – polski prawnik, pisarz, varsavianista.
WJan Izydor Sztaudynger – polski poeta, fraszkopisarz, satyryk, teoretyk lalkarstwa, tłumacz.
WStanisław Warszewicki herbu Kuszaba – polski pisarz, działacz kontrreformacyjny, tłumacz, znawca greki, jezuita.
WŁukasz Wierzbicki – polski autor książek dla dzieci i młodzieży, podróżnik, redaktor i biografista.
WWital Woranau – białoruski pisarz, wydawca, tłumacz i wykładowca akademicki.
WEmil Erwin Zegadłowicz – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz.
WRoman Zmorski, piszący również pod pseudonimami Roman Mazur oraz Roman Zamarski – polski poeta, tłumacz i folklorysta epoki romantyzmu, najwybitniejszy przedstawiciel tzw. Cyganerii Warszawskiej; autor liryki ludowej silnie związanej z tradycją Mazowsza.
WBartosz Żurawiecki – polski kulturoznawca, dziennikarz, krytyk filmowy, felietonista, pisarz i dramaturg.
Eugeniusz Żytomirski – polski poeta, dramaturg, powieściopisarz i krytyk teatralny. Członek Polskiego PEN Clubu i UNESCO. Znawca i tłumacz twórczości Michaiła Lermontowa.