WMakaron – produkt żywnościowy wytwarzany na bazie mąki, wody i niekiedy jaj oraz innych składników, o szerokiej gamie kształtów i zastosowań.
WAgnolotti alla piemontese – odmiana włoskich pierożków ravioli, danie typowe dla Piemontu.
WAlfabeto – rodzaj włoskiego makaronu, popularnego zwłaszcza w daniach przyrządzanych dla dzieci.
WAnelli – rodzaj włoskiego makaronu, wywodzącego się z Sycylii.
WBarilla Group S.p.A. – włoski koncern spożywczy, lider na rynku makaronów, gotowych sosów oraz ciasteczek we Włoszech. Należąca do koncernu marka Wasa jest ważnym producentem chrupkiego pieczywa.
WBavette – rodzaj włoskiego makaronu, podobnego do wąskiego tagliatelle, jednak zazwyczaj o przekroju wypukłym. Przyrządzany z pszenicy durum i wody. Wywodzi się z Ligurii, zwłaszcza z Genui. Występuje przede wszystkim z sosami jako danie główne (pastasciutta). Bywa także dodatkiem do rosołu, rzadziej do owoców morza.
WBigoli – rodzaj włoskiego makaronu, wywodzącego się z regionu Veneto.
WBucatini (perciatelli) – makaron typowy dla kuchni włoskiej środkowych Włoch, a zwłaszcza okolic Rzymu, ale też Sycylii. Zbliżony do spaghetti, ale grubszy i z otworem na całej długości. Posiada kształt elastycznych, długich rurek o średnicy ok. 3 mm. Produkowany z pszenicy typu durum. Nazwa pochodzi od włoskiego buco, czyli dziura. Najczęściej przygotowywana jest z jego udziałem Bucatini all’Amatriciana, połamany jest stosowany jako dodatek do zup.
WCannelloni – włoski makaron wyglądem przypominający rurki o średnicy około 3 cm. Najczęściej nadziewany jest mięsem mielonym, sosem pomidorowym oraz beszamelowym, a całość posypywana jest startym serem.
WCappelletti – rodzaj włoskiego nadziewanego makaronu (pasta), który jak się uważa wywodzi się z regionu Emilia-Romania i podawanego jako dodatek do bulionów i rosołów.
WPasta alla carbonara – potrawa kuchni włoskiej złożona z makaronu oraz sosu powstałego na bazie jajek, czarnego pieprzu oraz podgardla (guanciale) i żółtego sera.
WConchiglioni (conchiglie) – nazywany bywa również Jumbo Shells. Jest to krótki makaron o dużych wymiarach i rowkowanej powierzchni. Ma kształt muszli ślimaka porcelanki.
WDischi, dischi volanti – rodzaj włoskiego makaronu w kształcie dysków-ślimaczków, stosowany najczęściej do zup lub sałatek makaronowych.
WDrzewo spaghetti – mistyfikacja, która została wyemitowana w prima aprilis w 1957 roku w programie informacyjnym brytyjskiej telewizji BBC, Panorama. Przedstawiono w nim rodzinę na południu Szwajcarii zbierającą makaron spaghetti z ich rodzinnego „drzewa spaghetti”.
WFarfalle – rodzaj makaronu w kształcie kokardek.
WFettuccine – makaron typowy dla kuchni włoskiej z rejonu Rzymu w kształcie długich, wąskich wstążek o szerokości 1 cm. Jego szerszą wersją jest Fettuce, a węższą Fetucelle.
WFusilli – rodzaj południowowłoskiego makaronu w formie spirali wykonanej z płaskiego kawałka ciasta (semoliny). Wywodzi się z Kampanii. Wyglądem przypomina świdry i stąd bywa też w Polsce nazywany świdrami lub świderkami.
WGemelli – rodzaj włoskiego makaronu w formie dwóch zwiniętych razem wstążek, stosowany najczęściej do zapiekanek lub sałatek makaronowych.
WGigli – rodzaj włoskiego makaronu, wykonanego z jednego arkusza ciasta, plisowanego na krawędzi i zwiniętego w zwężającą się spiralę, na kształt rożka lub lilii.
WGnocchi – rodzaj włoskich klusek. Po włosku słowo gnocchi to liczba mnoga od gnocco, czyli dosłownie „gruda”. Istnieje wiele regionalnych wersji tej potrawy, m.in. z ziemniaków, warzywnego purée, sera, mąki gryczanej. Podobne są do polskich kopytek.
WKuskus – tradycyjny produkt spożywczy, łączący cechy makaronu i kaszy, a także nazwa przyrządzanej z niego potrawy. Wywodzi się z kuchni krajów Maghrebu i ma postać okrągłych ziaren o średnicy rzędu 1 mm, otrzymywanych z pszenicy twardej. Tradycyjnie kuskus był materiałem odpadowym przy mieleniu pszenicy w prymitywnych, kamiennych żarnach. Gruba pozostałość z mielenia pszenicy była odsiewana z mąki, namaczana w wodzie, oprószana właściwą mąką i sprzedawana jako kuskus. Współcześnie kuskus częściej produkuje się z mąki pszennej, wody i dodatków. Otrzymany granulat jest przesiewany przez sita o odpowiedniej średnicy. Jednak w handlu wciąż można spotkać kuskus produkowany z rozdrobnionych ziaren pszenicy, choć najczęściej przy udziale nowoczesnych technologii.
WLasagne – rodzaj makaronu w postaci dużych, prostokątnych płatów, a także danie przygotowywane na bazie tego makaronu.
WLinguine (linguini) – włoski makaron pochodzący z Ligurii, a dokładnie z Genui, bardzo podobny do klasycznego spaghetti. Różnią się tym, że linguine jest spłaszczony – ma zbliżone pole powierzchni lecz na przekroju ma kształt soczewkowaty. W różnych częściach Włoch nazywany bavette i trenette.
WOrzo – rodzaj makaronu, który kształtem i wielkością przypomina ziarno ryżu lub jęczmienia. Stosowany jest do rzadkich zup oraz zup warzywnych.
WPad thai – danie kuchni tajskiej przyrządzane na bazie makaronu i warzyw. Należy do najpopularniejszych dań tajskich serwowanych w restauracjach orientalnych na całym świecie, a receptury jego tworzenia są bardzo różnorodne i zindywidualizowane.
WPenne – makaron typowy dla kuchni włoskiej, pochodzący z południa Włoch. Ma kształt ciętych pod kątem ostrym rurek, które mogą być rowkowane lub, rzadziej, gładkie. Podaje się go np. z owocami morza lub z pesto. W Polsce występuje też jako pióra bądź piórka.
WPizzoccheri – rodzaj północnowłoskiego makaronu wykonywanego z mąki gryczanej, odmiana tagliatelle. Wywodzi się z Teglio w Lombardii.
WRadiatori – rodzaj ekstrudowanego włoskiego makaronu, wymyślony w okresie międzywojennym, ale popularność zyskał dopiero w latach 60. XX wieku.
WRuote – rodzaj włoskiego makaronu, wymyślony w okresie industrializacji Włoch na początku XX wieku.
WSoba – cienki makaron z mąki gryczanej. Przeważnie o kolorze brązowawym, ale w zależności od dodatków, jak np. mąka pszenna czy zielona herbata, może mieć inną barwę. Stanowi podstawę wielu potraw w Japonii, które mają różny skład i nazwy w zależności od regionu kraju. W drugim znaczeniu słowo soba – pomimo że dosłownie oznacza grykę – odnosi się ogólnie także do innych cienkich makaronów, np. yakisoba, które są robione także z mąki pszennej.
WMakaron sojowy – popularny składnik kuchni chińskiej, wietnamskiej i również w innych krajach Dalekiego Wschodu.
WSōmen – bardzo cienki, biały makaron japoński, z mąki pszennej, mający mniej niż 1,3 mm grubości.
WSpaghetti – rodzaj długiego, cienkiego makaronu, podstawa dań tradycyjnej kuchni włoskiej. W języku polskim słowo to bywa również używane w odniesieniu do potraw z tego makaronu.
WSpighe - rodzaj włoskiego makaronu o wyglądzie imitującym gałązkę z listkami lub kłos. Używany najczęściej do zapiekanek lub sałatek makaronowych.
WTagliatelle – klasyczny włoski makaron z rejonu Emilia-Romagna w kształcie długich, płaskich wstążek o grubości ok. 2 mm i szerokości 0,65-1 cm. Kształtem przypomina fettuccine, lecz jest od niego szerszy. Tagliatelle podaje się zwykle z sosami, zazwyczaj z bolognese.
WTimpana – makaronowe danie kuchni maltańskiej, odmiana zapiekanki.
WUdon – pszenne kluski, rodzaj grubego, miękkiego japońskiego makaronu zrobionego z mąki pszennej.
WZiti – makaron typowy dla kuchni włoskiej, zbliżony do penne i rigatoni. Nazwa pochodzi od włoskiego zito, czyli oblubieniec. Są to rurki o średnicy ok. 6 mm. Mogą być długie, czyli 25 centymetrowe lub krótsze o długości mniej więcej od 4 cm do 7,5 cm. Cięcia wykonane są pod kątem prostym. Dłuższe rurki ziti często łamie się przed gotowaniem. W porównaniu do penne, ugotowany makaron ziti jest bardziej miękki i „maślany”.