
Alegoria Madrytu – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828) eksponowany w Muzeum Historii Madrytu. Obraz przedstawiający alegorię miasta został zamówiony jako portret Józefa I Bonapartego. Powstał w czasie francuskiej okupacji oraz częstych zmian władzy i ustroju w Hiszpanii. Sztuka uległa polityce – medalion zawierający podobiznę króla został kilkakrotnie zmodyfikowany tak, aby pasował do politycznej sytuacji danej chwili. Od portretu króla najeźdźcy, poprzez gloryfikację liberalnej konstytucji, ostatecznie obraz oddaje hołd ludowemu powstaniu mieszkańców Madrytu przeciwko francuskim okupantom.

Alegoria malarstwa albo Sztuka Malarska – obraz olejny autorstwa Jana Vermeera datowany na lata 1662–1665. Dzieło jest sygnowane; sygnatura znajduje się na mapie, na prawo od modelki.

Alegoria Mądrości – obraz renesansowego malarza weneckiego Tycjana, powstały w latach 1566–1570, znajdujący się obecnie w londyńskiej National Gallery.

Alegoria wiary – obraz Jana Vermeera datowany na lata 1669-1674. Płótno nie jest sygnowane.

Alegoria z Wenus i Kupidynem – obraz florenckiego malarza z okresu manieryzmu, Agnola Bronzina, powstały w latach 1540–1545.

Bójka na kije – malowidło ścienne hiszpańskiego malarza Francisco Goi.

Cesarz Tytus nadaje prawa Rzymianom – obraz olejny namalowany w technice grisaille przez polskiego malarza Franciszka Smuglewicza w 1785, znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Płótno powstało niedługo po powrocie Smuglewicza z Rzymu, gdzie spędził 21 lat.

Dzieje imperium – cykl 5 alegorycznych obrazów olejnych Thomasa Cole’a, namalowany w latach 1833–1836:Dzieje imperium: okres barbarzyństwa, Dzieje imperium: okres arkadyjski lub pastoralny, Dzieje imperium: zwieńczenie imperium, Dzieje imperium: zniszczenie, Dzieje imperium: wyludnienie,

Germania – obraz przedstawiający Germanię, namalowany w marcu 1848 roku, nieudokumentowanego autorstwa, przypisywany frankfurckiemu malarzowi Philippowi Veitowi (1793–1877). Zdobił wnętrze kościoła św. Pawła we Frankfurcie nad Menem podczas obrad Zgromadzenia Narodowego we Frankfurcie w latach 1848–1849, od około 1867 roku znajduje się w zbiorach Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze.

Historia Marii Medycejskiej – cykl obrazów autorstwa flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa.

Hiszpania, Czas i Historia – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi, namalowany w latach 1812–1814. Jest wyrazem liberalnych poglądów artysty i jego zaangażowania w problematykę swoich czasów.

Italia i Germania – obraz olejny o wymiarach 94,5 × 104,7 cm przedstawiający Italię i Germanię, namalowany w 1828 roku przez Johanna Friedricha Overbecka (1789–1869).
Kielich Tytana – obraz olejny urodzonego w Anglii amerykańskiego pejzażysty Thomasa Cole’a. Namalowany w 1833 roku jest przypuszczalnie najbardziej enigmatycznym z alegorycznych lub fikcyjnych scenerii krajobrazowych Cole’a. Jest dziełem, które „wymyka się pełnemu wyjaśnieniu”. Od 1904 roku znajduje się w zbiorach Metropolitan Museum of Art jako dar Samuela Putnama Avery’ego (syna).

Krzyż o zachodzie słońca – obraz olejny Thomasa Cole’a, namalowany około roku 1848, przedstawiający alegoryczną wizję krzyża. Obraz znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Thyssen-Bornemisza.

Melancholia I – rycina renesansowego artysty Albrechta Dürera. Powstała w 1514 roku. Obecnie znajduje się w zbiorach Galerii Albertina w Wiedniu.

Odwaga – owalny obraz olejny namalowany przez włoskiego malarza Marcello Bacciarellego przed 1793, znajdujący się w Sali Salomona Pałacu Na Wyspie w Łazienkach Królewskich w Warszawie.

Oszczerstwo według Apellesa – obraz Sandro Botticellego namalowany około 1494 roku, znajdujący się w zbiorach Galerii Uffizi we Florencji.

Podróż życia – czteroczęściowy cykl alegorycznych obrazów olejnych Thomasa Cole’a, namalowany w dwóch seriach w latach 1839–1840 i 1842, przedstawiający życie człowieka począwszy od okresu dziecięcego, poprzez młodość i wiek dojrzały, aż po starość. Zleceniodawcą cyklu był nowojorski bankier i filantrop Samuel Ward. Pierwsza z serii znajduje się obecnie w zbiorach Munson-Williams-Proctor Arts Institute, a druga – w National Gallery of Art.
Polski Prometeusz – obraz olejny namalowany w 1831 przez francuskiego malarza Horace′a Verneta, pod wpływem klęski powstania listopadowego skierowanego przeciwko Imperium Rosyjskiemu.

Portret Stanisława Augusta z klepsydrą – obraz olejny namalowany przez włoskiego malarza Marcello Bacciarellego w 1793, znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Obraz jest repliką autorską zaginionego oryginału, który do 1795 prawdopodobnie znajdował się w Gabinecie Marmurowym Zamku Królewskiego w Warszawie.

Przebudzone sumienie – obraz czołowego angielskiego prerafaelity Williama Holmana Hunta z 1854 roku, znajdujący się w zbiorach londyńskiej Tate Gallery.

Rejtan – Upadek Polski – obraz Jana Matejki z 1866 przedstawiający protest Tadeusza Reytana przeciwko I rozbiorowi Polski na Sejmie Rozbiorowym.

Sen architekta – obraz olejny urodzonego w Anglii amerykańskiego pejzażysty Thomasa Cole’a. Namalowany w 1840 roku na zamówienie patrona artysty, architekta Ithiela Towna, popularyzatora architektury klasycznej i neogotyckiej w Ameryce.

Sen Scypiona to niewielki obraz autorstwa Rafaela, znany też jako Sen rycerza. Obecnie znajduje się w National Gallery w Londynie. Prawdopodobnie tworzył dyptyk wraz z Trzema Gracjami.
Statek szaleńców lub Statek głupców – obraz namalowany przez Hieronima Boscha, przedstawiciela późniejszej generacji prymitywistów niderlandzkich. Datowany na lata około 1490–1515, jest przykładem łączącym tradycję gotycką z nowożytnym humanizmem. Statek szaleńców egzemplifikuje zjawisko często preferowane w oeuvre malarza, którym jest treść oparta na fantastycznej wyobraźni artysty, wątkach satyrycznych i niderlandzkiej tradycji ludowej. Sygnowany przez artystę obraz jest darem Camille'a Benoit, który w 1918 roku przekazał dzieło do kolekcji malarstwa niderlandzkiego w paryskim Luwrze.

Ślepcy – obraz niderlandzkiego malarza Pietera Bruegla (starszego), znanego także pod tytułami Przypowieść o ślepcach, oraz Ślepcy prowadzący ślepców. Został namalowany w 1568, obecnie znajduje się w Museo di Capodimonte w Neapolu. Dzieło to jest namalowane techniką temperową na desce i ma wymiary 86 × 154 cm.

Światłość świata – alegoryczny obraz angielskiego malarza Williama Holmana Hunta, jednego z założycieli Bractwa Prerafaelitów.

Święta alegoria – obraz włoskiego malarza Giovanniego Belliniego.

Święto winobrania – alegoria Jesieni – obraz alegoryczny autorstwa holenderskiego malarza Jana Gerritszoona van Bronckhorsta.

Wiosna – obraz włoskiego malarza renesansowego Sandro Botticellego.

Wspaniałomyślność cesarza Tytusa (Ukamienowanie Stefana, Wielkoduszność Claudiusa Civilisa) – obraz Rembrandta, jedno z najwcześniejszych dzieł malarza. Obraz sygnowany: Rf 1626.

Wypędzenie. Księżyc i blask ognia – obraz olejny Thomasa Cole’a, namalowany około roku 1828, przedstawiający alegoryczną wizję ogrodu rajskiego. Obraz znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Thyssen-Bornemisza.