W

Agasias z Efezu – grecki rzeźbiarz-kopista, aktywny zapewne w pierwszej połowie I wieku p.n.e., syn Dositheosa.

W

Agesander z Rodos, Hagesander, Agesandros, Hagesandros, gr. Άγήσανδρος - grecki rzeźbiarz działający ok. 150 p.n.e. Wywodził się z tak zwanej szkoły rodyjskiej, będącej od czasów Lizypa jednym z głównych ośrodków rzeźby hellenistycznej. Uważany jest za przedstawiciela kierunku nazywanego antycznym barokiem.

W

Alkamenes – grecki rzeźbiarz z V w. p.n.e., pochodzący z Aten lub Lemnos, uczeń Fidiasza, działał m.in. w Atenach, Olimpii i Sparcie.

W

Antenor – rzeźbiarz ateński działający ok. 540–500 p.n.e., jeden z wybitniejszych twórców okresu późnoarchaicznego. Jego ojcem był prawdopodobnie malarz Eumaros.

W

Apollonios z Aten – rzeźbiarz grecki, działający w II/I wieku p.n.e.

W

Archelaos z Priene - starogrecki rzeźbiarz, żyjący około 300 roku p.n.e. w Priene. Jest znany głównie z marmurowego reliefu Apoteoza Homera, przechowywanego w British Museum.

W

Boetos z Chalkedonu – grecki rzeźbiarz i toreuta epoki hellenistycznej, aktywny od około 220 do 160 p.n.e., prawdopodobnie inicjator i niewątpliwie mistrz aktu dziecięcego w plastyce greckiej, ceniony twórca pięknych naczyń metalowych.

W

Butades z Sykionu – ceramik i koroplasta grecki działający w VII-VI wieku p.n.e., twórczo związany z Koryntem.

W

Dedal z Sykionu – rzeźbiarz i brązownik starogrecki.

W

Eufranor z Koryntu – grecki malarz, rzeźbiarz i teoretyk sztuki działający około 370-330 p.n.e.

W

Eutychides z Sykionu – hellenistyczny rzeźbiarz, brązownik i malarz działający na przełomie IV/III wieku p.n.e.

W

Fidiasz – rzeźbiarz grecki, uważany za najwybitniejszego przedstawiciela greckiej rzeźby starożytnej okresu klasycznego. Syn Charmidesa z Aten, uczeń Hageladesa z Aten i Hegiasa z Argos. Przyjaciel i doradca Peryklesa. Kierował pracami rzeźbiarskimi na Akropolu ateńskim ; później w latach działał w Olimpii. Wywarł decydujący wpływ na rozwój greckiej rzeźby monumentalnej.

W

Kefizodot z Aten:Kefizodot Starszy – rzeźbiarz grecki, ojciec i mistrz Praksytelesa. Najsłynniejsze jego dzieło to grupa Eirene z Plutosem, czyli personifikacja Pokoju i Bogactwa.Kefizodot Młodszy – rzeźbiarz grecki, syn i uczeń Praksytelesa.

W

Kresilas (Krezilas) – rzeźbiarz grecki działający w V wieku p.n.e.

W

Leochares – starożytny grecki rzeźbiarz żyjący w IV wieku p.n.e.

W

Lizyp z Sykionu – rzeźbiarz grecki. Artysta stylu późnoklasycznego, działający w latach około 370–320 p.n.e. Początkowo prawdopodobnie kowal. Nadworny rzeźbiarz Aleksandra Wielkiego.

W

Myron – jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy greckich, tworzący w latach 480-445 p.n.e.

W

Naukydes – grecki rzeźbiarz, który wraz ze swym bratem Polikletem odbudował świątynię Hery w Argos, która spłonęła w 423 roku p.n.e. Naukydes wykonał chryselefantynowy posąg Hebe.

W

Pajonios z Mende – rzeźbiarz grecki pochodzący z Mende, przedstawiciel "stylu mokrych szat". Tworzył w Olimpii, w okresie klasycznym. Jedynym zachowanym jego dziełem jest marmurowa statua lecącej Nike, która została ustawiona około 420 p.n.e. przed świątynią Zeusa w Olimpii jako wotum dziękczynne Messeńczyków i mieszkańców Naupaktos. Niegdyś przypisywano Pajoniosowi autorstwo tympanonu w świątyni Zeusa w Olimpii, w rzeczywistości był autorem jej akroterionów. Uznawany za mistrza stylu, mógł wywrzeć duży wpływ na rzeźbę attycką końca V wieku p.n.e.

W

Pasiteles (Πασιτέλης) – rzeźbiarz grecki, tworzący w I wieku p.n.e.

W

Pitagoras z Region – grecki rzeźbiarz i brązownik, działający na terenie południowej Italii w pierwszej połowie V wieku p.n.e.

W

Poliklet (Polyklet) z Argos – rzeźbiarz grecki pochodzący z miasta Argos na Peloponezie, żył w latach 450-415 p.n.e. Tworzył w V wieku p.n.e. także w Atenach i Olimpii.

W

Praksyteles z Aten – rzeźbiarz grecki. Artysta stylu późnoklasycznego, którego lata działalności są kwestią sporną i ich datowanie waha się od 380 do 330 lat p.n.e. Syn Kefisodotosa Starszego, a ojciec Kefisodotosa Młodszego i Timarchosa.

W

Rojkos – grecki architekt, rzeźbiarz-brązownik i toreuta działający w VI wieku p.n.e. Był synem Filosa (Fileasa) z Samos i prawdopodobnie ojcem Teodorosa.

W

Silanion – działający w drugiej połowie IV wieku p.n.e. brązownik i rzeźbiarz grecki.

W

Skopas z Paros - rzeźbiarz i architekt grecki, działający ok. 370 p.n.e. - 330 p.n.e. na Peloponezie, w Karii i Jonii. Rywalizował z Praksytelesem.

W

Teodoros z Samos – grecki architekt i rzeźbiarz-brązownik z Samos, działający w połowie VI wieku p.n.e.

W

Timoteos, Τιμόθεος – rzeźbiarz grecki, pochodzący najprawdopodobniej z Epidauros.