WŚwiątynia grecka – budowla w starożytnej Grecji pełniąca funkcję „domu bóstwa”, mieszcząca posąg będący przedmiotem kultu.
WAdyton – miejsce święte, ukryta część starożytnego sanktuarium, świątyni, gaju świętego lub groty, do której dostęp mieli wyłącznie kapłani i osoby wybrane. Przechowywano w nim najcenniejsze świętości. Zwykle mieściło też kultowy posąg bóstwa, a czasami było miejscem wyroczni. Adyton zazwyczaj mieścił się w tylnej części naosu.
WAizanoi – starożytne miasto, nazywane drugim Efezem, znajdujące się w tureckiej prowincji Kütahya, w dystrykcie Çavdarhisar. Zostało odkryte w 1824 roku przez europejskich podróżników. Jest jednym z najważniejszych historycznych miejsc Anatolii. Słynie z najlepiej zachowanej świątyni Zeusa, pierwszego na świecie budynku giełdy i wspaniałego amfiteatru.
WBassaj – stanowisko archeologiczne w Grecji, w Arkadii na Peloponezie, odległe o około 14 km od miejscowości Adritsana.
WBrauron – starożytne miasto greckie i sanktuarium ku czci Artemidy, położone na terenie dzisiejszej miejscowości Wrawrona (Βραυρώνα) we wschodniej części Attyki. Według Homera Brauron było miejscem zbiórki okrętów przed wyruszeniem na wojnę trojańską.
WErechtejon – czteropoziomowa świątynia zbudowana na ateńskim Akropolu, poświęcona Posejdonowi i Atenie.
WFilipejon – starożytna świątynia Zeusa ufundowana przez Filipa II Macedońskiego w Olimpii ok. 339–300 p.n.e., współcześnie część stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WHefajstejon – świątynia poświęcona Hefajstosowi i Atenie, patronom rzemiosła, znajdująca się w dzielnicy Keramejkos ponad agorą u stóp Akropolu w Atenach.
WHerajon, także: świątynia Hery – starożytna świątynia Hery, obecnie stanowisko archeologiczne na greckiej wyspie Samos.
WHerajon, także: świątynia Hery – starożytna świątynia Hery w Olimpii z ok. 600 p.n.e., współcześnie część stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WKurion – kompleks archeologiczny w południowej części Cypru, w pobliżu miejscowości Episkopi, na zachód od Limassolu, położony w obszarze brytyjskiego terytorium Akrotiri, administrowany jednak przez cypryjskie Ministerstwo Starożytności. W jego skład wchodzą dwa stanowiska archeologiczne – pozostałości starożytnego miasta Kurion oraz oddalone o dwa kilometry na zachód sanktuarium Apollina.
WLetoon albo Letoön – starożytne sanktuarium i wyrocznia, najważniejsze miejsce kultu religijnego w Licji, sanktuarium związkowe Federacji Licyjskiej, obecnie stanowisko archeologiczne w południowo-zachodniej Turcji, w 1988 wraz z pobliskim Ksantos wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WPartenon – świątynia poświęcona Atenie Partenos na akropolu ateńskim, wzniesiona w połowie V w. p.n.e. według planów Iktinosa i Kallikratesa pod nadzorem Fidiasza, który wykonał również elementy rzeźbiarskie.
WSunion – przylądek w Grecji u południowo-wschodnich wybrzeży Attyki. Znajdują się tu ruiny świątyni Posejdona, drugiej po Partenonie najchętniej fotografowanej w Grecji. Miejsce to znane jest też jako punkt widokowy do obserwacji Morza Egejskiego i zachodów słońca. Wzgórze z zespołem świątynnym to teren państwowego muzeum archeologicznego, czynnego właśnie „Do zachodu słońca”.
WŚwiątynia Apollina w Delfach – starożytna świątynia poświęcona Apollinowi w Delfach, współcześnie część stanowiska archeologicznego w Delfach, które w 1987 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WŚwiątynia Apollina - ruiny starożytnej świątyni w miejscowości Didim, dawniejszej Didymie. Już w X wieku p.n.e. znano znajdujące się tu źródło. Uznawano je za święte najprawdopodobniej jeszcze przed przybyciem Jonów na te ziemie. Miejsce stało się równie ważne jak wyrocznia delficka. Kapłani sprowadzeni z Delf ukończyli budowę pierwszej świątyni w VI w. p.n.e. Została ona zburzona podczas wojny z Persami w 494 r. p.n.e. W IV wieku p.n.e. rozpoczęto jej odbudowę, w której uczestniczył także Aleksander Macedoński. Prac nigdy jednak nie ukończono. Podczas panowania na tym terenie Cesarstwa rzymskiego ponownie podjęto prace częściowo przebudowując świątynię. W świątyni, przy świętym źródle, przez cały ten czas pełnili swoją służbę kapłani Apollina. Dopiero za panowania cesarza Teodozjusza II zamieniona została na kościół i służyła chrześcijanom do 1453 roku, kiedy runęła w wyniku trzęsienia ziemi.
WŚwiątynia Artemidy albo Artemizjon – dla starożytnych Greków jeden z siedmiu cudów świata. Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji Mniejszej.
WŚwiątynia Ateny Alea w Tegei – świątynia poświęcona Atenie Alea, bogini udzielającej azylu, znajdująca się w Tegei na Peloponezie.
WŚwiątynia Ateny Nike – niewielka świątynia w typie attycko-jońskiego tetrastylosu na Akropolu, na prawo od Propylejów, w południowo-zachodniej części wzgórza. Świątynię postawiono w V w p.n.e., choć jej zalążki sięgają okresu archaicznego. Projektantem był prawdopodobnie Kallikrates. Oddawano tam kult Atenie Zwycięskiej. Najlepiej zachowana świątynia jońska, trzykrotnie rekonstruowana.
WŚwiątynia Posejdona – budowla sakralna starożytnej Grecji, wzniesiona w latach 444-440 p.n.e. na półwyspie Sunion ku czci boga mórz i oceanów Posejdona. Świątynia zbudowana jako peripteros heksastylos, stanowiła element świętego okręgu dedykowanego Posejdonowi, wiodła do niej droga ozdobiona monumentalną bramą, flankowaną przez portyk. Pozostałością świątyni są ruiny znajdujące się w obrębie zorganizowanego stanowiska archeologicznego podlegającego 2. Zarządowi Zabytków Prehistorycznych i Klasycznych Ministerstwa Kultury Grecji.
WŚwiątynia Zeusa Olimpijskiego, także: Olimpiejon – największa spośród świątyń starożytnej Grecji, znajdująca się w Atenach, poświęcona Zeusowi. Jej budowa trwała z przerwami od VI wieku p.n.e. do II wieku n.e.
WŚwiątynia Zeusa – starożytna świątynia poświęcona Zeusowi w Olimpii, największa ówczesna świątynia na Peloponezie, doskonały przykład architektury doryckiej, współcześnie część stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.