WAndrea dell’Aqua, del Aqua, pol. Andrzej dell’Aqua – architekt i budowniczy pochodzenia weneckiego, działający w XVII wieku w Polsce. Zasłynął również jako inżynier wojskowy i artylerzysta.
WKarol Antoni Bay – polski architekt i budowniczy epoki baroku.
WKacper Bażanka, Kasper Bażanka – polski architekt epoki baroku. Specjalizował się w architekturze sakralnej.
WPiotr Beber – budowniczy i architekt nadworny Jana III Sobieskiego. Ślązak z Wrocławia, który żył i działał na przełomie XVII i XVIII wieku. Od 1690 do 1704 był budowniczym księżnej Anny Katarzyny z Sanguszków Radziwiłłowej.
WSzymon Józef Bellotti, wł. Simone Giuseppe Belotti – barokowy architekt i sztukator pochodzący z Włoch.
WJan Maria Bernardoni, wł. Giovanni Maria Bernardoni – polski architekt pochodzenia włoskiego, przedstawiciel wczesnego baroku, jezuita.
WGiacomo Briano – włoski architekt, jezuita, w latach 1617–1621 i 1630–1632 tworzący w Polsce.
WGiovanni Catenazzi – architekt działający w Polsce, pochodzenia szwajcarskiego. Urodzony w Morbio Inferiore koło Mendrisio w kantonie Tessyn.
WPompeo Ferrari – jeden z najwybitniejszych wśród pracujących w Polsce architektów późnego baroku.
WJakub Fontana – polski architekt pochodzenia włoskiego, przedstawiciel baroku i klasycyzmu, nadworny architekt królów Polski, syn Józefa, brat Jana Kantego.
WPaweł Antoni Fontana, wł. Paolo Antonio Fontana – czołowy architekt doby późnego baroku w Polsce, pochodzący z regionu jezior Como i Lugano, z którego wywodzą się najwybitniejsi Komaskowie epoki baroku, architekt nadworny rodu Sanguszków, autor kościołów, zespołów klasztornych, przebudów założeń pałacowych, głównie na Lubelszczyźnie i Wołyniu.
WTylman z Gameren, inaczej Tylman Gamerski, Tylman van Gameren, Tylman de Gameren, niderl. Tielman van Gameren – architekt pochodzenia niderlandzkiego. Był przedstawicielem nurtu klasycyzującego w architekturze dojrzałego baroku.
WJan Baptysta Gisleni, wł. Giovanni Battista Gisleni, Gislenius, Ghisleni – włoski architekt, scenograf i muzyk doby baroku. W latach 1630-1668 działał w Polsce na dworze królów Zygmunta III Wazy, Władysława IV i Jana II Kazimierza. Nagrobek jego znajduje się w bazylice Santa Maria del Popolo w Rzymie.
WJan Krzysztof Glaubitz – polski architekt niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel późnego baroku, od 1737 działał w Wilnie. Luteranin.
WAugustyn Wincenty Locci herbu Lew – polski architekt, sekretarz i doradca artystyczny króla Jana III Sobieskiego.
WFranciszek Placidi, wł. Francesco Placidi – włoski architekt i rzeźbiarz, z pochodzenia rzymianin, jeden z największych twórców późnego baroku.
WTomasz Poncino Warszawa – architekt barokowy, działający w Polsce.
WCarl Friedrich Pöppelmann – architekt saski, syn Matthäusa Daniela Pöppelmanna.
WWawrzyniec Senes występujący również jako Laurentius de Sent i Muretto de Sant, architekt i budowniczy w Polsce, pochodzący z Sent koło Muretto w Gryzonii.
WGiovanni Battista Trevano – pochodzący z Lugano (Szwajcaria), architekt tesyński, czynny w Rzeczypospolitej od 1595. Od roku 1613 architekt nadworny króla Polski Zygmunta III Wazy, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli wczesnego baroku rzymskiego. Był uczniem Carla Maderny. Brał udział w obronie Smoleńska, gdzie został ranny. Pod koniec życia kierował przebudową królewskiej rezydencji w Łobzowie.
WJan de Witte – polski inżynier wojskowy holenderskiego pochodzenia, architekt, przedstawiciel baroku, od 1781 generał-lejtnant wojsk koronnych; ojciec Józefa.
WJan Zaor – polski architekt epoki baroku pochodzący z Krakowa. Działał w okresie od 1638 do 1676. Prawdopodobnie był pochodzenia niemieckiego, a nazwisko brzmiało Sauer.