WMuzeum Beilin w Xi’anie – zbiór stel oraz innych inskrypycji utrwalonych w kamieniu, znajdujący się w Xi’anie w Chinach. Jest największym tego typu zbiorem w kraju. Jego historia sięga czasów dynastii Tang.
WKsięga Herbaty, autorstwa Lu Yu, literata z czasów dynastii Tang, pierwsze całościowe dzieło poświęcone historii, uprawie i piciu herbaty.
WDaodejing, pełna nazwa Laozi Daodejing, w skrócie Laozi, najczęściej tłumaczona jako Księga Drogi i Cnoty, uznawana niekiedy za pierwszą filozoficzną księgę w języku chińskim. Jest częścią podstawowego kanonu taoizmu, systemu religijno-filozoficznego, który narodził się w Chinach w czasach panowania dynastii Zhou.
WDialogi konfucjańskie – dzieło o 20 rozdziałach i 497 wersach, zawierające aforyzmy, maksymy i krótkie przypowieści Konfucjusza, spisane przez jego uczniów, prawdopodobnie przez drugie ich pokolenie. Obecny tytuł (Lunyu) pojawił się w czasie dynastii Han. Pod koniec panowania Hanów dawniejsze wersje zastąpiła nowa kompilacja. Najważniejszym wydaniem dzieła była krytyczna edycja z 1190 roku, opracowana przez Zhu Xi.
WHuangdi neijing – najstarszy całościowy chiński traktat medyczny, skompilowany za wczesnej dynastii Han, łączony z mityczną postacią Żółtego Cesarza.
WKsięga dokumentów (Shujing) – zbiór historycznych dokumentów chińskich z VI w. p.n.e., zaliczany do pięcioksięgu konfucjańskiego. Jest to blisko 30 utworów, zawierających krótkie przemówienia i umoralniające wskazania, przypisywane mądrym i cnotliwym władcom starożytności z czasów od XXII do VII wieku p.n.e. Stanowią one najwcześniejsze pisane źródło chińskiej historii.
WKsięga Gór i Mórz – przypisywany tradycyjnie Wielkiemu Yu starożytny chiński traktat geograficzny w 18 rozdziałach, będący w istocie połączeniem bestiariusza, opisów legendarnych krajów i zwyczajów Chin przedcesarskich. Dzieło składa się z kilku części, pisanych w różnym okresie, od Okresu Walczących Królestw po dynastię Han.
WKsięga Pieśni jest kompilacją chińskiej poezji pochodzącej z okresu między XI a VII wiekiem p.n.e. Zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego.
WKwiaty śliwy w złotym wazonie – chińska powieść z XVI wieku, określana jako pierwsza chińska realistyczna powieść obyczajowa i uważana za klasykę literatury chińskiej. Dzieło nieznanego autora powstało u schyłku dynastii Ming w odmianie języka chińskiego nazywanej baihua. Akcja utworu rozgrywa się w czasach dynastii Song, a jego treścią jest opis hulaszczego i rozpustnego życia Ximen Qinga, kupca, a potem urzędnika z prowincji Szantung. Kluczowymi dla utworu postaciami są kobiety – żony i kochanki Ximena; od imion trzech z nich pochodzi tytuł powieści.
WLiji – jeden z klasycznych tekstów chińskich, opisujący obrzędy i ceremonie dworskie oraz ludowe odprawiane w okresie dynastii Zhou. Księga zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego.
WMengzi chiń. 孟子; pinyin Mèngzǐ – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią czteroksięgu konfucjańskiego. Określany też jako Księga Mencjusza.
WOpowieści o Trzech Królestwach – XIV-wieczna powieść chińska, autorstwa Luo Guanzhonga, której akcja toczy się w burzliwych latach upadku dynastii Han i w Epoce Trzech Królestw. Akcja utworu zaczyna się w 169 n.e., a kończy w 280, w momencie ponownego zjednoczenia Chin.
WOpowieści znad brzegów rzek – XIV-wieczna powieść chińska, jedna z czterech klasycznych powieści chińskich.
WPięcioksiąg konfucjański – zestaw pięciu ksiąg klasycznych w Chinach. Ich autorstwo tradycja przypisuje Konfucjuszowi, jednak z ustaleń sinologów wynika, iż pierwsze trzy księgi powstały jeszcze przed Konfucjuszem.
WSen czerwonego pawilonu znana też jako Opowieść kamienia – XVIII-wieczna powieść chińska autorstwa Cao Xueqina, jedna z czterech klasycznych powieści chińskich. Poza Chinami powieść znana była tylko z pośrednich lub fragmentarycznych przekazów. Upowszechnił ją dopiero pierwszy wartościowy przekład dokonany przez D. Hawkesa i J. Minforda wydany w pięciu tomach przez Penguin Books z tytułem The Story of the Stone.
WShuowen Jiezi – pierwszy chiński słownik etymologiczny, opracowany przez Xu Shena na początku II wieku. To także pierwsza chińska publikacja, w której do uporządkowania znaków użyto systemu 540 kluczy. Xu ukończył słownik w 100 roku, ale ze względu na uwarunkowania polityczne Shuowen ukazał się dopiero w 121 roku. Zawiera objaśnienia dotyczące 9353 znaków pisma kancelaryjnego oraz 1163 obocznych form niektórych z nich.
WSztuka wojenna Sun Zi – chińskie wojenne opracowanie napisane w VI wieku p.n.e. przez Sun Zi. Składa się z 13 rozdziałów, każdy z nich jest poświęcony jednemu elementowi sztuki wojennej.
WWędrówka na Zachód – jedna z czterech klasycznych powieści chińskiej literatury, autorstwa Wu Cheng’ena.
WXiaojing chiń. upr. 孝经; chiń. trad. 孝經; pinyin Xiàojīng – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią Trzynastoksięgu konfucjańskiego.
WYijing, Księga przemian – jeden z najstarszych chińskich tekstów klasycznych, reprezentujących rdzennie chińską kosmologię i filozofię. Jest księgą kanoniczną taoizmu i konfucjanizmu.
WZizhi Tongjian – chińska kronika z czasów dynastii Song, skompilowana pod przewodnictwem Sima Guanga; obok „Zapisków historyka” najbardziej wpływowe źródło klasycznej chińskiej historiografii.
WZuozhuan – najstarsze chińskie dzieło opisujące wydarzenia historyczne w sposób narracyjny, obejmuje okres 722 do 468 p.n.e. Jest on jednym z najważniejszych źródeł pozwalających zrozumieć historię epoki Wiosen i Jesieni.