WDaas – polski film kostiumowy z 2011 roku w reżyserii Adriana Panka. Premiera obrazu odbyła się podczas 36. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie produkcja brała udział w konkursie głównym. Daas znalazł się także w konkursie 30. Festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie, gdzie zdobył nagrodę za najlepsze zdjęcia, dźwięk, rolę męską oraz odebrał wyróżnienie dziennikarzy.
WDwa żebra Adama – polski czarno-biały film komediowy z 1963 w reżyserii Janusza Morgensterna.
WGdzie jest generał... – polski czarno-biały film fabularny zrealizowany w 1963 roku przez Tadeusza Chmielewskiego. Komedia o czasach II wojny światowej.
Kochaj albo rzuć – polski film fabularny, trzecia część filmowej trylogii Sami swoi, w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego.
WKung-fu – polski film obyczajowy z 1979 roku, w reżyserii Janusza Kijowskiego.
WMagnat – polski film historyczny, luźno oparty na dziejach rodziny książąt pszczyńskich Hochberg von Pless od roku 1900 do czasów hitlerowskich (1938). O ile postać głowy rodziny Jana Henryka XV w dość znacznym stopniu odpowiada postaci historycznej, to sylwetki jego obu żon Daisy i Clothilde de Silva y González de Candamo, w filmie nazwanej Marisca, już w mniejszym. Natomiast jego synowie niewiele mają wspólnego z realnymi postaciami. Obaj filmowi młodsi synowie Conrad i Bolko mają cechy wspólne z najmłodszym realnym synem Conrada zwanego Bolkiem, środkowy realny Alexander nie ma filmowego odpowiednika, jedynie najstarszy Jan Henryk w znacznym stopniu odpowada filmowemu Franzelowi.
Nie ma mocnych – polski film fabularny, druga część filmowej trylogii Sami swoi, w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego.
Nikt nie woła – polski czarno-biały film fabularny z 1960 roku w reżyserii Kazimierza Kutza. Ekranizacja powieści Józefa Hena pod tym samym tytułem.
Opowieści z Narnii: Książę Kaspian – amerykańsko-brytyjski film przygodowy w reżyserii Andrew Adamsona. Adaptacja książki Książę Kaspian autorstwa C.S. Lewisa. Zdjęcia plenerowe do filmu powstawały w Nowej Zelandii, Czechach, w Słowenii oraz w Polsce, w Górach Stołowych, w Pasterce i w Karkonoszach. Ujęcia wnętrz zrealizowano m.in. w praskiej wytwórni Barrandov Studio.
WOstatni świadek – polski film sensacyjny z 1969 roku w reżyserii Jana Batorego.
WPokot – polsko-niemiecko-czesko-szwedzko-słowacki film fabularny z 2017 roku w reżyserii Agnieszki Holland i Kasi Adamik, powstały na podstawie powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych (2009) Olgi Tokarczuk.
WSami swoi – polski film komediowy z 1967 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, powstały na podstawie scenariusza Andrzeja Mularczyka. Film śledzi losy skonfliktowanych ze sobą rodzin Pawlaków i Karguli, które zmuszone są wyjechać z Kresów Wschodnich i osiedlić się na Ziemiach Odzyskanych. Sukces kasowy filmu doprowadził do powstania trylogii, składającej się również z filmów Nie ma mocnych (1974) i Kochaj albo rzuć (1977).
WSkąpani w ogniu – film wojenny z 1963 roku w reżyserii Jerzego Passendorfera.
WStacja – polski film fabularny z 2001 roku w reż. Piotra Wereśniaka.
WSztuczki – polski film fabularny (obyczajowy) w reżyserii Andrzeja Jakimowskiego z 2007 roku.
WTrędowata – polski melodramat z 1976 roku. To trzecia adaptacja powieści Heleny Mniszkówny pt. Trędowata (1909).
WWielki Szu – polski film sensacyjny z 1982 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego.
WWyjście awaryjne – polski film komediowy z 1982 w reżyserii Romana Załuskiego.