
Terminem sztuka starożytnego Rzymu określa się zazwyczaj sztukę tworzoną w Rzymie – mieście nad Tybrem oraz całym państwie złożonym z wielu prowincji i nie wykazującą żadnych ścisłych związków kulturowych z sztuką rodzimą konkretnego rejonu pozostającego pod panowaniem imperium, powstałą w okresie od VI w. p.n.e. do końca IV w., czyli momentu podziału cesarstwa na wschodnie i zachodnie.

Anaglypha (Plutei) Hadriani, czasem zwane też Anaglypha Traiani – dwie długie płaskorzeźbione płyty marmurowe pochodzące z początku II wieku, odkryte w 1872 roku na Forum Romanum. Obecnie przechowywane są w budynku Kurii.
Cippus – w starożytnym Rzymie kamienny element różnego kształtu, znaczący miejsce pochówku lub terytorialną granicę.
Cista Ficoroni – pochodząca z IV wieku p.n.e. brązowa rzymska cista.

Dyptyk Barberini – datowany na przełom V i VI wieku wykonany z kości słoniowej dyptyk, znajdujący się w zbiorach Luwru.
Gody Aldobrandyjskie – pochodzący z pierwszej połowy I wieku p.n.e. rzymski fresk, znajdujący się obecnie w Bibliotece Watykańskiej.

Malarstwo pompejańskie – odnalezione w Pompejach liczne malowidła na ścianach odkopanego spod warstw popiołów miasta pozwoliły badaczom na odtworzenie historii malarstwa rzymskiego do 79 r. August Mau w XIX w. wyróżnił cztery style pompejańskie stosowane do dekoracji architektonicznej.
Missorium Teodozjusza – wykonana ze srebra taca (missorium), odnaleziona w 1847 roku w pobliżu hiszpańskiej Méridy. Znajduje się w zbiorach Real Academia de la Historia w Madrycie.

Mozaika z Palestriny, znana też pod nazwą Mozaika Barberini – starożytna rzymska mozaika podłogowa, przedstawiająca pejzaż z rzeką Nil.

Ołtarz Domicjusza Ahenobarbusa – zwyczajowa nazwa czterech płaskorzeźbionych płyt marmurowych, datowanych na koniec II lub początek I wieku p.n.e. Trzy z nich znajdują się obecnie w zbiorach Gliptoteki monachijskiej, czwarta przechowywana jest w Luwrze.

Puchar Warrena, Kielich Warrena – unikatowy, srebrny, rzymski skyfos pochodzący z początku I w. n.e., na którym przedstawiono dwie homoerotyczne sceny. Jego nazwa pochodzi od nazwiska pierwszego współczesnego posiadacza, kolekcjonera sztuki Edwarda Perry'ego Warrena.
Skarb eskwiliński – liczący 61 srebrnych przedmiotów późnoantyczny, datowany na końcówkę IV wieku skarb, odkryty pod koniec XVIII wieku na rzymskim Eskwilinie.

Skarb z Boscoreale – pochodzący z okresu starożytności bogaty zbiór przedmiotów odkryty w 1895 roku we włoskim Boscoreale. Obecnie przechowywany jest w Luwrze.
Skarb z Hildesheim – antyczny skarb odkryty w 1868 roku w niemieckim Hildesheim, będący największym zbiorem sreber rzymskich odkrytym poza granicami cesarstwa. Obecnie znajduje się w zbiorach berlińskiego Altes Museum.

Waza portlandzka – datowana na końcówkę I wieku p.n.e. lub początek I wieku n.e. waza wykonana z warstwowego szkła kameowego w kolorach niebieskim i białym, ozdobiona reliefami ze scenami figuralnymi. Obecnie znajduje się w zbiorach British Museum.

Wielki sarkofag Ludovisi – pochodzący z III wieku wielki sarkofag rzymski z reliefem o treści batalistycznej, znajdujący się w zbiorach Palazzo Altemps, części Muzeum Narodowego w Rzymie.