
Alcesta – opera Christopha Willibalda Glucka, w trzech aktach, do której libretto napisał Ranieri de’ Calzabigi. Jej premiera miała miejsce w Wiedniu 26 grudnia 1767 roku, zaś wersję francuską tej opery wystawiono po raz pierwszy w Paryżu 23 kwietnia 1776 roku.

Almira – opera w trzech aktach Georga Friedricha Händla do libretta Friedricha Christiana Feustkinga według Giulio Pancieri

Anacréon – – jednoaktowa opera-balet z roku 1757, później wykorzystana także jako III entrée opery-baletu Les Surprises de l’Amour . Typowa dla francuskiej tradycji operowej i dla twórczości Jeana-Philippe’a Rameau opera – balet skomponowana dla opery w Paryżu na sezon roku.

Angelica vincitrice di Alcina – opera, którą skomponował i wystawił w Wiedniu w 1716 austriacki kompozytor późnego Baroku Johann Joseph Fux. Opera był typową trzyaktową opera seria typu neapolitańskiego.

Arianna in Nasso – trzyaktowa opera skomponowana przez włoskiego kompozytora późnego baroku Nicola Porporę i wystawiona w Londynie w roku 1733.

Dardanus – opera Jeana-Philippe'a Rameau, składająca się z 5 aktów z prologiem.

Dusza filozofa albo Orfeusz i Eurydyka – opera w czterech aktach z muzyką Josepha Haydna i librettem Carla Francesca Badiniego, skomponowana w 1791 i wystawiona po raz pierwszy w 1951.

Hippolyte et Aricie – typowa dla francuskiej tradycji operowej i dla twórczości Jeana-Philippe’a Rameau opera skomponowana dla opery w Paryżu na sezon 1733 roku. Był to tak zwana tragedia liryczna - tragédie lyrique) - 5 aktów z prologiem. Druga wersja powstała w 1742 roku.
Ifigenia na Taurydzie lub Ifigenia w Taurydzie – opera z muzyką Christopha Willibalda Glucka i librettem Nicolas-François Guillarda, skomponowana w 1778 r. i wystawiona po raz pierwszy w paryskiej Académie Royale de Musique 18 maja 1779 r. Była 39. i przedostatnią operą Glucka; po Orfeuszu i Eurydyce jest najpopularniejszym dziełem scenicznym tego kompozytora.

Kastor i Polluks – tragedia liryczna składająca się z 5 aktów z prologiem. Pierwsza wersja pochodzi z 1737 roku, druga wersja z 1754 r. Skomponowana przez Jean-Philippe Rameau. Akcja nawiązuje do dwóch nierozłącznych braci znanych z mitów greckich Kastora i Polluksa.
Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale – wodewil z muzyką Jana Stefaniego do libretta Wojciecha Bogusławskiego, wystawiony w niedzielę 1 marca 1794 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Uważany za pierwszą operę narodową Dzięki Schillerowi opera (wodewil?) powróciła na stałe do repertuaru polskiej opery narodowej. 30 listopada 1946 odbyła się premiera "Schillerowska" Krakowiaków i Górali, w której wystąpił na scenie m.in. Kazimierz Dejmek.

Księżycowy świat – opera komiczna Józefa Haydna, w trzech aktach, do której libretto napisał Carlo Goldoni. Jej prapremiera miała miejsce na zamku Esterháza 3 sierpnia 1777 roku, a premiera polska odbyła się w Warszawie w 1973 roku.

Lodoïska – komedia heroiczna autorstwa Luigiego Cherubiniego, w trzech aktach, do której libretto napisał Claude-François Fillette-Loraux. Jej prapremiera miała miejsce w Paryżu 18 lipca 1791 roku, zaś premiera polska w Warszawie w 1804 roku.

Muzio Scevola – opera w trzech aktach, do której libretto napisał poeta Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie Paolo Rolli. Uwerturę i akt III skomponował Georg Friedrich Händel, zaś muzykę do pozostałych aktów stworzyli jeszcze dwaj muzycy: do aktu I – Filippo Amadei, do aktu II – rywal Händla, Giovanni Battista Bononcini. Taka mieszanka kompozycji została określona włoskim terminem pasticcio. Libretto nawiązuje do postaci Gajusza Mucjusza Cordusa i oblężenia Rzymu przez Etrusków.

Nędza uszczęśliwiona – dwuaktowa opera z muzyką Macieja Kamieńskiego i librettem Wojciecha Bogusławskiego powstałym na podstawie kantaty Franciszka Bohomolca.

Rinaldo – opera seria w trzech aktach napisana przez Jerzego Fryderyka Händla w języku włoskim. Libretto napisał Giacomo Rossi według scenariusza Aarona Hilla na podstawie Jerozolimy wyzwolonej Torquato Tasso.