
Arka Czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od kiedyś przez wtedy do teraz i wstecz – powieść dla młodzieży Marcina Szczygielskiego wydana przez Stentor w 2013 r. Wydawcą kolejnych edycji książki jest Instytut Wydawniczy Latarnik.
Byłem asystentem doktora Mengele – książka Miklosa Nyiszli, węgierskiego Żyda, z zawodu lekarza, opisująca pobyt autora w obozie Auschwitz podczas II wojny światowej. W Polsce po raz pierwszy ukazała się w 1966 pt. Pracownia doktora Mengele.

Dziennik Anne Frank – książka powstała na podstawie obszernych fragmentów pamiętnika napisanego przez Anne Frank podczas ponad dwuletniego pobytu w ukryciu jej rodziny oraz czwórki znajomych w czasie niemieckiej, nazistowskiej okupacji Holandii. Ich kryjówka została ujawniona przez donosiciela w sierpniu 1944 roku, a Anne Frank zmarła na tyfus w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen, krótko przed wyzwoleniem obozu przez Brytyjczyków. Po wojnie pamiętnik odzyskał Otto Frank – ojciec Anne.

Dziennik Franka – zwyczajowa nazwa dziennika prowadzonego w latach 1939–1945 przez Hansa Franka, gubernatora Generalnego Gubernatorstwa na okupowanych ziemiach polskich, w którym umieszczał on szczegółowe zapiski ze swojej pracy, łącząc je z osobistymi przemyśleniami na temat wojny i roli III Rzeszy oraz własnej w okupacji Polski i Europy.

Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła – książka autorstwa niemieckiej filozof Hanny Arendt, wydana w 1963 roku, opisująca kulisy procesu jednego z niemieckich nazistowskich zbrodniarzy, Adolfa Eichmanna.

Nota Raczyńskiego – oficjalna nota dyplomatyczna Rządu RP na uchodźstwie z 10 grudnia 1942 roku sygnowana przez ministra spraw zagranicznych Edwarda Raczyńskiego dotycząca prześladowania oraz zbrodni dokonywanych na ludności żydowskiej w okupowanej przez Niemców Polsce. Stanowiła pierwszy oficjalny raport o holokauście informujący zachodnią opinię publiczną o zbrodniach. Było to również pierwsze oficjalne wystąpienie jednego z rządów w obronie wszystkich Żydów prześladowanych przez hitlerowskie Niemcy - nie tylko obywateli swego kraju.

Oneg Szabat – kryptonim podziemnej organizacji społecznej, założonej przez historyka Emanuela Ringelbluma w getcie warszawskim.

Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie – poemat w języku jidysz, autorstwa żydowskiego poety, Icchaka Kacenelsona, uznawany za jedno z najwybitniejszych świadectw literackich Holocaustu i dzieł literatury światowej.

Protest Zofii Kossak-Szczuckiej – dokument z czasów II wojny światowej, dotyczący zdecydowanej niezgody polskich środowisk katolickich wobec zagłady Żydów na terenie okupowanej Polski.

Raport Gersteina – stworzony przez Kurta Gersteina, oficera Waffen-SS, w 1945 roku. W raporcie Gerstein zawarł, prócz swego życiorysu, także szczegółową relację z wizytacji obozów zagłady w Bełżcu i Treblince, gdzie był świadkiem mordowania Żydów w komorach gazowych. Wspomniał także o akcjach eutanazji osób starych i chorych psychicznie.

Raport Katzmanna – oficjalny raport sporządzony z datą 30 czerwca 1943 przez SS-Gruppenführera Fritza Katzmanna, Dowódcę SS i Policji w Dystrykcie Galicja od października 1941 do czerwca 1943. Raport przygotowany był dla Wyższego Dowódcy SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie – Friedricha Wilhelma Krügera i opisuje przebieg tzw. „Akcji Reinhardt” – akcji eksterminacyjnej Żydów polskich na terenie Galicji w okupowanej przez III Rzeszę Polsce.

Raport Stroopa – oficjalny raport napisany w maju 1943 przez Jürgena Stroopa, dowódcę niemieckich sił likwidacyjnych w getcie warszawskim przygotowany dla Heinricha Himmlera. 75-stronicowy dokument opisuje niemiecką wersję wydarzeń podczas powstania w getcie warszawskim.

Raporty Karskiego – szereg raportów przygotowane przez Jana Karskiego opisujące sytuację polityczną oraz humanitarną na terenach okupowanej przez Niemców II Rzeczypospolitej. Obok Raportów Pileckiego są pierwszym źródłem na temat holocaustu na świecie.

Raporty Pileckiego – nazwa raportów z obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau autorstwa Witolda Pileckiego, który na polecenie Armii Krajowej stworzył w obozie ruch oporu pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej (ZOW). Napisane po ucieczce Pileckiego z obozu, były jednocześnie podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz. Obok raportów Karskiego są pierwszym źródłem na temat Holokaustu na świecie oraz cennym świadectwem dokumentalnym.

The Mass Extermination of Jews in German Occupied Poland – broszura wydana przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w dniu 10 grudnia 1942 adresowana do 26 rządów, które podpisały Deklarację Organizacji Narodów Zjednoczonych. Był to pierwszy oficjalny dokument informujący zachodnią opinię publiczną o Holokauście w okupowanej przez Niemców Polsce.

Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydów – książka Jana Tomasza Grossa wydana w 2011 roku na temat powojennych losów mienia pożydowskiego w Polsce.