W

Arka Czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od kiedyś przez wtedy do teraz i wstecz – powieść dla młodzieży Marcina Szczygielskiego wydana przez Stentor w 2013 r. Wydawcą kolejnych edycji książki jest Instytut Wydawniczy Latarnik.

W

Byłem asystentem doktora Mengele – książka Miklosa Nyiszli, węgierskiego Żyda, z zawodu lekarza, opisująca pobyt autora w obozie Auschwitz podczas II wojny światowej. W Polsce po raz pierwszy ukazała się w 1966 pt. Pracownia doktora Mengele.

W

Dziennik Anne Frank – książka powstała na podstawie obszernych fragmentów pamiętnika napisanego przez Anne Frank podczas ponad dwuletniego pobytu w ukryciu jej rodziny oraz czwórki znajomych w czasie niemieckiej, nazistowskiej okupacji Holandii. Ich kryjówka została ujawniona przez donosiciela w sierpniu 1944 roku, a Anne Frank zmarła na tyfus w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen, krótko przed wyzwoleniem obozu przez Brytyjczyków. Po wojnie pamiętnik odzyskał Otto Frank – ojciec Anne.

W

Dziennik Franka – zwyczajowa nazwa dziennika prowadzonego w latach 1939–1945 przez Hansa Franka, gubernatora Generalnego Gubernatorstwa na okupowanych ziemiach polskich, w którym umieszczał on szczegółowe zapiski ze swojej pracy, łącząc je z osobistymi przemyśleniami na temat wojny i roli III Rzeszy oraz własnej w okupacji Polski i Europy.

W

Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła – książka autorstwa niemieckiej filozof Hanny Arendt, wydana w 1963 roku, opisująca kulisy procesu jednego z niemieckich nazistowskich zbrodniarzy, Adolfa Eichmanna.

W

Nota Raczyńskiego – oficjalna nota dyplomatyczna Rządu RP na uchodźstwie z 10 grudnia 1942 roku sygnowana przez ministra spraw zagranicznych Edwarda Raczyńskiego dotycząca prześladowania oraz zbrodni dokonywanych na ludności żydowskiej w okupowanej przez Niemców Polsce. Stanowiła pierwszy oficjalny raport o holokauście informujący zachodnią opinię publiczną o zbrodniach. Było to również pierwsze oficjalne wystąpienie jednego z rządów w obronie wszystkich Żydów prześladowanych przez hitlerowskie Niemcy - nie tylko obywateli swego kraju.

W

Oneg Szabat – kryptonim podziemnej organizacji społecznej, założonej przez historyka Emanuela Ringelbluma w getcie warszawskim.

W

Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie – poemat w języku jidysz, autorstwa żydowskiego poety, Icchaka Kacenelsona, uznawany za jedno z najwybitniejszych świadectw literackich Holocaustu i dzieł literatury światowej.

W

Protest Zofii Kossak-Szczuckiej – dokument z czasów II wojny światowej, dotyczący zdecydowanej niezgody polskich środowisk katolickich wobec zagłady Żydów na terenie okupowanej Polski.

W

Raport Gersteina – stworzony przez Kurta Gersteina, oficera Waffen-SS, w 1945 roku. W raporcie Gerstein zawarł, prócz swego życiorysu, także szczegółową relację z wizytacji obozów zagłady w Bełżcu i Treblince, gdzie był świadkiem mordowania Żydów w komorach gazowych. Wspomniał także o akcjach eutanazji osób starych i chorych psychicznie.

W

Raport Katzmanna – oficjalny raport sporządzony z datą 30 czerwca 1943 przez SS-Gruppenführera Fritza Katzmanna, Dowódcę SS i Policji w Dystrykcie Galicja od października 1941 do czerwca 1943. Raport przygotowany był dla Wyższego Dowódcy SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie – Friedricha Wilhelma Krügera i opisuje przebieg tzw. „Akcji Reinhardt” – akcji eksterminacyjnej Żydów polskich na terenie Galicji w okupowanej przez III Rzeszę Polsce.

W

Raport Stroopa – oficjalny raport napisany w maju 1943 przez Jürgena Stroopa, dowódcę niemieckich sił likwidacyjnych w getcie warszawskim przygotowany dla Heinricha Himmlera. 75-stronicowy dokument opisuje niemiecką wersję wydarzeń podczas powstania w getcie warszawskim.

W

Raporty Karskiego – szereg raportów przygotowane przez Jana Karskiego opisujące sytuację polityczną oraz humanitarną na terenach okupowanej przez Niemców II Rzeczypospolitej. Obok Raportów Pileckiego są pierwszym źródłem na temat holocaustu na świecie.

W

Raporty Pileckiego – nazwa raportów z obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau autorstwa Witolda Pileckiego, który na polecenie Armii Krajowej stworzył w obozie ruch oporu pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej (ZOW). Napisane po ucieczce Pileckiego z obozu, były jednocześnie podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz. Obok raportów Karskiego są pierwszym źródłem na temat Holokaustu na świecie oraz cennym świadectwem dokumentalnym.

W

The Mass Extermination of Jews in German Occupied Poland – broszura wydana przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w dniu 10 grudnia 1942 adresowana do 26 rządów, które podpisały Deklarację Organizacji Narodów Zjednoczonych. Był to pierwszy oficjalny dokument informujący zachodnią opinię publiczną o Holokauście w okupowanej przez Niemców Polsce.

W

Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydów – książka Jana Tomasza Grossa wydana w 2011 roku na temat powojennych losów mienia pożydowskiego w Polsce.