W

Michaił Piotrowicz Arcybaszew, ros. Михаил Петрович Арцыбашев – rosyjski pisarz, dramaturg i publicysta, od 1923 na emigracji.

W

Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz, ros. Аверченко, Аркадий Тимофеевич. Urodzony 18 marca 1881 r. w Sewastopolu; zmarły 12 marca 1925 r. w Pradze. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. Zwany był przez współczesnych "królem śmiechu".

W

Ołeś Honczar, ukr. Олесь Терентійович Гончар, Ołeś Terentijowycz Honczar – ukraiński pisarz i działacz polityczny, autor opowiadań, nowel oraz powieści w przeważającej mierze związanych z okresem wojny.

W

Mychajło Majk Johansen, ukr. Михайло (Майк) Гервасійович Йогансен, – ukraiński poeta, prozaik, tłumacz, teoretyk literatury, językoznawca. Jeden z przedstawicieli rozstrzelanego odrodzenia.

W

Józef Korzeniowski – polski poeta, powieściopisarz, nowelista i dramaturg. Uważany za czołowego twórcę dramatu romantycznego, najwybitniejszego przedstawiciela powieści biedermeierowskiej oraz mistrza narracji; prekursor realizmu społecznego oraz powieści psychologicznej, ojciec pozytywistycznej nowelistyki, a także inicjator balzakowskiej panoramy społecznej na gruncie literatury polskiej; część jego drobnych utworów nosi znamiona czarnego romantyzmu, gdzie elementy grozy i niesamowitości podporządkowane zostały jednak nauce moralnej w duchu katolickim. Stawiany obok Aleksandra Fredry jako najznakomitszy komediopisarz epoki romantyzmu. Przyczynił się do powstania tzw. „komedii charakterów”. Od XX wieku niemalże zapomniany i – jak poświadcza Jerzy Stempowski – czytany jedynie przez wąskie grono badaczy.

W

Mykoła Iwanowycz Kostomarow, ur. 4 maja?/ 16 maja 1817 we wsi Jurasiwka, zm. 7 kwietnia?/ 19 kwietnia 1885 w Petersburgu – ukraiński historyk, pisarz i etnograf oraz jeden z pierwszych krytyków literatury ukraińskiej.

W

Eduard Limonow – rosyjski pisarz, poeta, dziennikarz, polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Bolszewickiej, redaktor naczelny gazety partyjnej „Limonka”.

W

Anton Siemionowicz Makarenko – radziecki pedagog i pisarz, twórca systemu „wychowania komunistycznego” – teorii i metodologii wychowania w samorządowych kolektywach dziecięcych.

W

Jerzy Szarecki, pseud. Mewius – polski pisarz marynistyczny, publicysta i dziennikarz.

W

Witold Wandurski – polski dramaturg, poeta, publicysta, reżyser, działacz polityczny i kulturalno – oświatowy.

W

Mojsej Zeldowicz – ukraiński literat żydowskiego pochodzenia, historyk rosyjskiej krytyki literackiej.

W

Serhij Żadan, ukr. Сергій Вікторович Жадан – ukraiński pisarz, poeta i tłumacz.