Babilońska mapa świata – schematyczny obraz świata znanego Babilończykom znajdujący się na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce, przechowywanej obecnie w zbiorach British Museum.

Bateria z Bagdadu – naczynie gliniane znalezione w 1936 roku w Chudżat Rabua przez archeologa niemieckiego Wilhelma Königa.

BM 33066 – tabliczka klinowa znaleziona w Babilonie przedstawiająca zapis zjawisk astronomicznych z 7. roku panowania Kambyzesa II. Tabliczka ta pozwoliła ustalić koniec panowania Cyrusa oraz datę upadku Babilonu, która jest datą kluczową w chronologii biblijnej w obrębie Starego Testamentu. Tabliczka pozwoliła na synchronizację chronologii biblijnej z chronologią królów babilońskich.
Brama Isztar – brama w Babilonie, wzniesiona za panowania króla Nabuchodonozora II i poświęcona była bogini Isztar. Była ona północną bramą miasta, otwierającą tzw. drogę procesyjną, która ciągnęła się aż do E-sagili – świątyni boga Marduka.
Cylinder Nabonida z Larsy – gliniany cylinder nowobabilońskiego króla Nabonida z inskrypcją zapisaną pismem klinowym w trzech kolumnach opisującą prace budowlane prowadzone przez tego króla, w tym odbudowę E-babbar, świątyni boga Szamasza w Larsie. Inskrypcja zawiera też informacje o historii tej i innych świątyń, gdyż Nabonid wspomina w niej o inskrybowanych depozytach fundacyjnych wcześniejszych władców znalezionych w trakcie prowadzenia tychże prac budowlanych.

Cylinder Nabonida z Sippar – inskrybowany gliniany cylinder nowobabilońskiego króla Nabonida odnaleziony przez Hormuzda Rassama w ruinach starożytnego miasta Sippar w Iraku. W 1882 roku zabytek znalazł się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego i tam też znajduje się obecnie. W inskrypcji na cylindrze Nabonid opisuje swe prace budowlane w miastach Harran, Sippar i Sippar-Anunitu.
Cylindry Nabonida z Ur – cztery niewielkie cylindry gliniane nowobabilońskiego króla Nabonida odnalezione w 1854 roku przez J.E. Taylora w ruinach zigguratu w Ur w południowym Iraku. Każdy z nich znaleziony został w jednym z czterech rogów najwyższego piętra zigguratu. Na wszystkich cylindrach znajduje się tekst tej samej inskrypcji fundacyjnej Nabonida. Obecnie cylindry te znajdują się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego.

Inwestytura Zimri-Lima – malowidło ścienne z pałacu Zimri-Lima w Mari. Pochodzi z XVIII wieku p.n.e. Znajduje się w Luwrze. Nazwa malowidła Inwestytura Zimri-Lima nawiązuje do przyjęcia władzy królewskiej w Mari przez Zimri-Lima około 1780 roku p.n.e. W dużym stopniu malowidło ma charakter symboliczno-historyczny, niemniej artysta zastosował w nim kilka nowatorskich rozwiązań artystycznych, niespotykanych na odkrytych dotąd mezopotamskich dziełach sztuki.

Kasycka świątynia Inany / Innin w Uruk, E-anna – przybytek zbudowany na cześć bogini Inany w mieście Uruk przez kasyckiego króla Babilonii, Kara-indasza, na przełomie XV–XIV wieków p.n.e.

Mapa z Gasur – jedna z najstarszych znanych map, widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce. Powstanie tabliczki datowane jest na okres akadyjski. Odnaleziona ona została na stanowisku Jurghan Tabba w północnym Iraku, kryjącym pozostałości akadyjskiego miasta Gasur, które w połowie II tys. p.n.e. przejęte zostało przez Hurytów i przemianowane na Nuzi. Obecnie zabytek ten znajduje się w kolekcji Muzeum Semickiego Uniwersytetu Harvarda.

Roczniki Sennacheryba – zapisane pismem klinowym w języku akadyjskim kroniki asyryjskiego króla Sennacheryba wyryte na wielu starożytnych asyryjskich artefaktach. Ich ostateczne wersje zachowały się na trzech glinianych pryzmach zwanych graniastosłupami Sennacheryba. Są to heksagonalne graniastosłupy: Pryzma Taylora znajdująca się w British Museum, Pryzma Instytutu Orientalnego i Pryzma Jerozolimska znajdująca się w Muzeum Izraela w Jerozolimie. Zawierają one w zasadzie ten sam tekst opisujący główne kampanie wojskowe Sennacheryba. Są one datowane na ok. 690 rok p.n.e.