WKapliczki bączalskie – historyczne kapliczki i figury przydrożne o wysokiej wartości zabytkowej, mieszczące się na terenie parafii Imienia Maryi i św. Mikołaja w Bączalu Dolnym i sąsiadującym Bączalu Górnym.Kapliczka św. Floriana – murowana i bielona, wzniesiona w latach 1780-1810 w stylu późnego baroku, fronton zdobiony czterema półkolumnami i gzymsem, pokryta blachą. We wnęce stoi ludowa, polichromowana rzeźba patrona strażaków, datowana na XVIII wiek. Restaurowana po 2008 roku. Pod opieką OSP Bączal Dolny. Kapliczka św. Jana Nepomucena – wnękowa z cegły i otynkowana, wzniesiona w II poł. XIX wieku, zdobiona prostymi pilastrami, z daszkiem dwuspadowym pokrytym eternitem. Wewnątrz znajduje się XIX-wieczna polichromowana rzeźba świętego Jana Nepomucena o wysokich walorach artystycznych. Kapliczka św. Barbary (Barbarka) – znajduje się naprzeciw kościoła parafialnego w Bączalu Dolnym, murowana, zakończona apsydą. Wzniesiona w latach 1800-1825, przeniesiona na obecnie miejsce pod koniec XX wieku, wnęka mieści ludową rzeźbę św. Mikołaja - patrona parafii Bączal Dolny. Oświetlanie zapewniają dwa okna - witraże, po stronie północnej i południowej. Ołtarz kapliczki stanowi współczesna figura świętej Barbary. Murowana figura – gotycka, wzniesiona w latach 1440-1590, a na pewno przed 1643 rokiem, być może jako latarnia umarłych – jedna z najstarszych kapliczek w regionie jasielskim. Wysoka na około 4 metry, z trzema otworami po każdej stronie, otoczona ogrodzeniem i przykryta blaszanym czterospadowym zadaszeniem.Kapliczka Najświętszej Marii Panny – wzniesiona przypuszczalnie w XIX wieku z błota, pomalowana niebieską farbą. Wewnątrz stoi ludowa rzeźba Matki Bożej Tronującej. Znajduje się na przysiółku Dudkowice przy drodze w kierunku Lisowa. Według legendy wybudowana na miejscu słowiańskiego grodziska. Figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej – kamienna o wysokości 1,2 m. Ustawiona jest na betonowym, wielouskokowym postumencie obramionym listwami i zwieńczonym prostym gzymsem. Z tablicą fundacyjną rodziny Cichoniów. Figurę osłania wsparty na metalowym pręcie czterospadowy blaszany daszek, zwieńczony krzyżykiem o trójlistnych zakończeniach ramion. Obiekt powstał w 1926 r. i został odrestaurowany w 1998.
WBrama Merseburska – zachowana w formie szczątkowej brama miejska Chełmna z XIII wieku, obecnie służy jako kapliczka.
WFigura z 1906 roku w Łubczu – kapliczka przydrożna typu wnękowego wykonana z kamienia w 1906 roku, znajdująca się w Łubczu, na terenie parafii św. Anny w Gródku. Podobna w swej formie do szeregu kapliczek postawionych w okolicznych wsiach po wydaniu przez cara Mikołaja II ukazu tolerancyjnego z 30 kwietnia 1905 roku znacznie rozszerzającego swobody religijne na terenach objętych zaborem rosyjskim.
WŹródło Marii – kapliczka z figurą Najświętszej Marii Panny. Znajdująca się w gdyńskiej dzielnicy Wielki Kack, na terenie Lasów Oliwskich, w miejscu źródła potoku Źródło Marii przy ul. Źródło Marii 47. Postawiona w 1922 roku, jako wotum dziękczynne za to, że nie doszło do śmierci żadnego z uczestników groźnego wypadku, który zdarzył się na budowie linii kolejowej Kokoszki-Gdynia w 1921 roku, co uznano za cud.
WKapliczka Matki Boskiej w Swarzewie – kapliczka zlokalizowana we wsi Swarzewo, leżącej na Kaszubach w powiecie puckim, w województwie pomorskim.
WKapliczka Trzech Braci – domkowa kapliczka przydrożna zlokalizowana przy szosie Zdzieszowice – Góra Świętej Anny w województwie opolskim we wschodniej części pola o nazwie Nawozy.
WKapliczka w Mierzynówce – zabytkowa XVIII-wieczna kapliczka przydrożna poświęcona św. Janowi Nepomucenowi.
WKapliczka w Podleszanach – drewniana, szalowana kapliczka znajdująca się w Podleszanach przy drodze z Woli Mieleckiej do Przecławia. Powstała w 1870. Zbudowana jest na rzucie prostokąta, zamknięta trójbocznie i przykryta dwuspadowym dachem. Do rejestru zabytków województwa podkarpackiego została wpisana 12.10.2009 pod numerem A-378.
WKapliczka w Zakalinkach – zabytkowa XIX-wieczna kapliczka w Zakalinkach.
WKaplica pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny – tzw. Kaplica na Winnicy przy ul. Aliny 17, wzniesiona w Zielonej Górze po 1314 roku jako wotum za opiekę nad mieszkańcami Zielonej Góry, którzy przeżyli epidemię dżumy. Jej ofiarą padło siedemset osób, a ci, którym udało się opuścić miasto, schronili się na wzgórzach po południowej stronie miasta, gdzie wśród winnic przeczekali zarazę. W dowód wdzięczności za ocalenie wkrótce potem z pozbieranych kamieni polnych wystawiono na tym wzgórzu kaplicę maryjną.
WŹródło św. Kingi w Nowym Korczynie – źródło z kapliczką zlokalizowane we wschodniej części Nowego Korczyna, po południowej stronie ul. św. Kingi, w dolinie Nidy.