WAśrama – indyjska pustelnia lub gurukula. Aśramy powstają w Indiach od starożytności. Najczęściej zakładane są przez mistrza duchowego (guru), nazywane są później od jego imienia. Jeden guru może mieć wiele aśramów, często w różnych miejscach świata.
WCzandi (candi) – rodzaj bogato zdobionej rzeźbami świątyni hinduistycznej lub buddyjskiej na Jawie i Bali.
WDarga – świątynia grobu, miejsce pochówku nauczyciela religijnego lub przewodnika duchowego wraz z nadbudowaną świątynią. Odpowiednik świątyni samadhi (mahasamadhi) w hinduizmie i ohelu w tradycji chasydzkiej.
WJoni – indyjskie określenie żeńskich organów płciowych zarówno w znaczeniu fizycznym, jak i w znaczeniu religijno-duchowym, jako symbol bogini Dewi, źródła życia i całego wszechświata. Termin ten poza tym używany jest w najrozmaitszych znaczeniach przenośnych np. „łono”, „źródło”, „naczynie”, „początek”.
WKoyil – świątynia hinduistyczna, zwłaszcza na południu Indii i Cejlonie, zbudowana w tzw. stylu drawidyjskim, odrębnym od stylu popularnego na północy Indii.
WMandir – północnoindyjska nazwa świątyni hinduistycznej lub dżinijskiej. Miejsce przeznaczone do modłów oraz odprawiania pudży.
WMurti – w hinduizmie wizerunek wyrażający boskiego ducha lub bóstwo.
WPandal – rodzaj konstrukcji, najczęściej tymczasowej, związanej z uroczystościami religijnymi w Indiach i krajach ościennych. Może mieć postać zwykłej platformy z posągiem bóstwa, ale często bywają też struktury bardzo wymyślne, bogato zdobione, imitujące świątynie, całe wsie itd. Najsłynniejsze są pandale używane podczas bengalskiego święta Durgapudźa. Wykorzystywane są często również na Cejlonie podczas buddyjskiego święta Vesak.
WPradakszinapatha – arkady klasztorne służące do okrążania (pradakszina) w celach kultowych świątyń hinduistycznych, umiejscowione wewnątrz budynku mandiru lub bezpośrednio za jego zewnętrzną ścianą. Odmianą pradakszinapatha są wąskie korytarze wokół centralnego miejsca świątyni (garbhagryha). Mandiry posiadające pradakszinapathę zaliczane są do świątyń typu sandhara.
WRatha, od sanskryckiego ratha, „wóz” – forma architektoniczna w Indiach. Wywodzi się prawdopodobnie od starożytnego dwukołowego rydwanu z baldachimem, jako termin architektoniczny bardziej w znaczeniu „wieża”. Istnieją świątynie wyraźnie nawiązujące do formy wozu, osadzone na platformach z kołami, nazywane „ratha”. Najsławniejsze z nich to świątynia Słońca w Konarku oraz świątynia w Mahabalipuram.