WTrifenylometan – węglowodór aromatyczny, pochodna metanu, w której trzy atomy wodoru zastąpione zostały trzema pierścieniami benzenowymi. Jest podstawowym składnikiem wielu barwników syntetycznych. Rozpuszczalny w niepolarnych rozpuszczalnikach organicznych i nierozpuszczalny w wodzie. Stosowany jako stabilizator polimerów i paliw. Grupa trifenylometanowa nosi nazwę grupy trytylowej, np. chlorek trifenylometylu to chlorek trytylu.
WAluminon – organiczny związek chemiczny, sól amonowa kwasu aurynotrikarboksylowego, barwnik triarylometanowy. Stosowany do wykrywania i oznaczania metodą kolorymetryczną glinu w wodzie, żywności i tkankach.
WAuryna, kwas rozolowy, koralina – organiczny związek chemiczny, syntetyczny barwnik triarylometanowy, stosowany jako barwnik w analizie chemicznej.
WBłękit anilinowy, błękit bawełniany, błękit metylowy – organiczny związek chemiczny, barwnik stosowany do wybarwiania preparatów biologicznych. Barwnik ten barwi mniej lub bardziej bezbarwne elementy, np. zarodniki hialinowe, przez co zwiększa kontrast i ułatwia obserwację. Używany najczęściej w roztworze kwasu mlekowego.
WBłękit bromofenolowy – organiczny związek chemiczny stosowany jako wskaźnik pH. Poniżej pH 3,0 ma barwę żółtą, zaś powyżej wartości 4,6 staje się niebiesko-fioletowy. Barwnik ten jest stosowany w alkacymetrii, a także jako marker do kontroli procesu elektroforezy żelowej z użyciem agarozy lub poliakrylamidów.
WBłękit bromotymolowy, 3′,3″-dibromotymolosulfonoftaleina – organiczny związek chemiczny, pochodna błękitu tymolowego, chemiczny wskaźnik pH. Czerwony proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w alkoholu etylowym, który przybiera w środowisku kwaśnym barwę żółtą, w zasadowym błękitną, a w środowisku obojętnym zieloną. Zakres zmiany barwy pH 6,0–7,6.
WBłękit brylantowy FCF (E133) – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, niebieski barwnik. Błękit brylantowy FCF to barwnik żywności powszechnie stosowany w produkcji artykułów spożywczych. Zalicza się go do grupy dodatków do żywności o numerze E133. Jego zadaniem jest zmiana oraz wzmocnienie barwy produktu. Występuje praktycznie w większości produktów o niebieskim zabarwieniu.
WBłękit patentowy V, błękit sulfanowy, E131 – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, niebieskofioletowy barwnik spożywczy.
WCzerwień fenolowa – organiczny związek chemiczny, pochodna trifenylometanu, stosowana jako barwnik, chemiczny wskaźnik pH i odczynnik analityczny do wykrywania chlorków. W środowisku kwaśnym przyjmuje barwę żółtą, zaś w środowisku zasadowym – barwę czerwoną. Zakres zmiany barwy wynosi pH 6,6-8,0.
WErytrozyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny (E127) – organiczny związek chemiczny, wiśniowoczerwony smołowy barwnik spożywczy.
WFenoloftaleina – organiczny związek chemiczny, stosowany głównie jako wskaźnik pH.
WFiolet krystaliczny – organiczny związek chemiczny z grupy barwników trifenylometanowych.
WFiolet metylowy – mieszanina 3 organicznych związków chemicznych: tetra-, penta- i heksametylowych pochodnych chlorowodorku pararozaniliny, [(H2NC6H4)3C]+Cl−. Numer CAS 101357-18-0 lub 8004-87-3. Głównym składnikiem jest związek pentametylowy, natomiast pochodna w pełni metylowana znana jest jako fiolet krystaliczny. Jako „fiolet gencjanowy” określa się też mieszaninę fioletu metylowego z fioletem krystalicznym, służącą do sporządzania gencjany.
WFluoresceina – organiczny związek chemiczny, pochodna ksantenu będąca barwnikiem ksantenowym. W roztworach zasadowych fluoresceina wykazuje zielonożółtą fluorescencję, widoczną nawet przy rozcieńczeniu jak jeden do kilkudziesięciu milionów.
WFuksyna (rozanilina) – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy barwników trifenylometylowych (trytylowych) i jednocześnie anilinowych, składająca się z chlorowodorków pararozaniliny, rozaniliny i wyższych homologów zawierających 2 lub 3 pierścienie toluidynowe. Ma czerwony kolor i zielony, metaliczny połysk. Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od koloru kwiatów rodzaju fuksja. Po raz pierwszy została zsyntetyzowana w roku 1858 przez polskiego chemika Jakuba Natansona jako jeden z pierwszych barwników syntetycznych.
WFiolet krystaliczny – organiczny związek chemiczny z grupy barwników trifenylometanowych.
WRodaminy – organiczne związki chemiczne z grupy trifenylometylowych barwników ksantenowych. Stosowane do barwienia wełny, jedwabiu, papieru, a także do oznaczania jonów metali ciężkich w analizie chemicznej. W biologii stosuje się je jako barwniki fluorescencyjne. Grupa ta obejmuje m.in. rodaminę B, rodaminę 3B, rodaminę 6G i rodaminę 123.
WZieleń bromokrezolowa – związek organiczny, barwnik, stosowany jako wskaźnik pH, głównie w analityce organicznej. Otrzymywana w wyniku bromowania purpury m-krezolowej (m-krezolosulfoftaleiny) w środowisku alkoholu. Zieleń bromokrezolowa jest ciałem stałym koloru od białego do kremowego.
WZieleń brylantowa – organiczny związek chemiczny z grupy barwników trifenylometanowych (anilinowych), podobny do zieleni malachitowej, od której różni się obecnością grup etylowych zamiast metylowych przy atomach azotu oraz anionem wodorosiarczanowym, HSO−4.
WZieleń malachitowa – organiczny związek chemiczny, syntetyczny barwnik zasadowy, pochodna trytylu. Stosowany do barwienia bawełny, wełny, jedwabiu, papieru, a także preparatów bakteryjnych. W akwarystyce wykorzystywana do leczenia chorób ryb, zwłaszcza ichtioftiriozy, czyli tzw. ospy rybiej. Jest wskaźnikiem pH, przy pH 0,2–1,8 zmienia barwę z żółtej na zielononiebieską. Ponadto roztwór zieleni malachitowej i molibdenianu amonu jest odczynnikiem do wykrywania fosforanów.
WZieleń S, zieleń brylantowa BS, E142 – organiczny związek chemiczny, trifenylometanowy barwnik smołowy. Jest zakazany w niektórych krajach.