WWindows 7, Windows Vista, Windows Server 2003, Windows XP, Windows 2000 i Windows NT są częścią rodziny Windows NT systemów operacyjnych firmy Microsoft. Umożliwiają one między innymi wywłaszczanie oraz wielobieżność i zostały zaprojektowane do pracy na systemach bazujących na architekturze x86 Intela, zarówno jednoprocesorowych, jak i o architekturze SMP. Do obsługi wejścia/wyjścia architektura NT stosuje przetwarzanie pakietowe, które wykorzystuje IRP, oraz wejście/wyjście asynchroniczne. Poczynając od Windows XP, Microsoft rozpoczął wbudowywanie obsługi trybu 64-bitowego w swoje systemy operacyjne — wcześniejsze wersje korzystały tylko z trybu 32-bitowego. Architektura Windows NT jest wysoce modularna i składa się z dwóch głównych warstw: trybu użytkownika i trybu jądra. Programy i podsystemy w trybie użytkownika są ograniczone do zasobów systemowych, do których mają dostęp, w trybie jądra natomiast posiadają nieograniczony dostęp do pamięci systemowej i urządzeń zewnętrznych. Jądra systemów operacyjnych w technologii NT są określane jako jądra hybrydowe, jednakże warto zauważyć, iż jest to sprawą dyskusyjną, gdyż jądro to jest właściwie jądrem monolitycznym o strukturze zbliżonej do mikrojądra. Architektura NT składa się z jądra hybrydowego, warstwy abstrakcji sprzętowej (HAL), sterowników i egzekutora. Wszystkie te moduły działają w trybie jądra. Usługi o wyższym poziomie abstrakcji są implementowane przez egzekutor.
WDTrace, inaczej Dynamic Tracing Framework – zaawansowane narzędzie wydane na licencji CDDL, służące do monitorowania i diagnozowania działania systemu i aplikacji, opracowane przez firmę Sun Microsystems dla systemu operacyjnego Solaris. Przeportowany został także na system FreeBSD.
WGraficzny interfejs użytkownika, interfejs graficzny, środowisko graficzne, GUI – określenie sposobu prezentacji informacji przez komputer oraz interakcji z użytkownikiem, polegającego na rysowaniu i obsługiwaniu widżetów.
WKonto shell – konto w wieloużytkownikowym systemie operacyjnym przeważnie z rodziny Uniksów pozwalające na dostęp do usług terminalowych świadczonych przez serwer.
WLive CD – system operacyjny zainstalowany na nośniku z własnym programem rozruchowym, umożliwiający uruchomienie go w pamięci RAM, bez potrzeby instalowania na dysku twardym komputera.
WProces – egzemplarz wykonywanego programu. Aplikacja może składać się z większej liczby procesów. Każdy nowo powstały proces otrzymuje unikatowy numer, który go jednoznacznie identyfikuje, tzw. PID.
WRestart – zakończenie pracy dowolnego urządzenia elektronicznego lub cyfrowego w celu inicjalizacji i ponownego załadowania systemu operacyjnego, sterowników lub innego oprogramowania.
WSterownik urządzenia – program lub fragment programu odpowiadający za dane urządzenie i pośredniczący pomiędzy nim a resztą systemu komputerowego. Zwykle uabstrakcyjnia pewne cechy urządzenia, choć może jedynie zajmować się kwestiami uprawnień dostępu i udostępniać urządzenie bez żadnej ingerencji. Wtedy program, który z niego korzysta też jest w pewnym sensie sterownikiem.
WSystem okien – komponent graficznego interfejsu użytkownika odpowiedzialny za obsługę urządzeń wejścia/wyjścia oraz grafiki. Udostępnia także menedżerom okien prostokątne obszary ekranu (okna), w których odbywa się rysowanie. Termin ten jest używany także w innym znaczeniu w odniesieniu do menedżerów okien lub nawet pojedynczych aplikacji. Przykładowo, w platformie NetBeans Platform oznacza komponent odpowiedzialny za zarządzanie szkieletem GUI aplikacji.
WZakleszczenie, blokada wzajemna – sytuacja, w której co najmniej dwie różne akcje czekają na siebie nawzajem, więc żadna nie może się zakończyć.