Agenezja płucW
Agenezja płuc

Agenezja płuc – wada rozwojowa płuc polegająca na niewykształceniu się płuca i odpowiadającego mu oskrzela.

AniridiaW
Aniridia

Aniridia – zaburzenie rozwojowe polegające na braku tęczówki oka.

Atrezja przełykuW
Atrezja przełyku

Atrezja przełyku – grupa wad wrodzonych obejmująca przerwanie ciągłości przełyku związane lub nie z przetrwałym połączeniem przełyku z tchawicą.

BezzakrętowośćW
Bezzakrętowość

Bezzakrętowość – wada wrodzona, wynikająca z zaburzonej migracji neuroblastów, czyli tak zwanych heterotopii istoty szarej.

Choroba hemolityczna noworodkaW
Choroba hemolityczna noworodka

Choroba hemolityczna noworodka – choroba, u której podłoża leży reakcja immunologiczna pomiędzy przeciwciałami klasy IgG, wytwarzanymi przez matkę a antygenami krwinek płodu. Najczęściej występuje w przypadku, gdy matka z układem antygenów krwi Rh(-), uczulona na antygen D, rodzi dziecko, które ma grupę krwi Rh(+). Przyczyną tej choroby mogą być (rzadziej) niezgodności co do antygenu C układu Rh lub w układzie grupowym Kell ; w sporadycznych przypadkach również inne układy grupowe krwi, w tym AB0, przy czym objawy są wtedy znacznie bardziej łagodne.

Fototerapia noworodkaW
Fototerapia noworodka

Fototerapia noworodka to metoda lecznicza mająca na celu zmniejszenie ilości bilirubiny niesprzężonej u noworodka w przypadku żółtaczki fizjologicznej lub żółtaczki patologicznej, w celu zmniejszenia ryzyka powikłań żółtaczki . Pod wpływem fototerapii zachodzą 3 reakcje: fotooksydacja i izomeryzacja konfiguracyjna i strukturalna, które ułatwiają wydalanie bilirubiny z moczem i żółcią.

Karmienie piersiąW
Karmienie piersią

Karmienie piersią – najbardziej naturalny sposób żywienia noworodków i niemowląt. Zapewnia dziecku właściwy rozwój już od pierwszych chwil jego życia, kiedy w piersiach pojawia się siara – substancja bogata w ciała odpornościowe, białko, witaminy A i E, sole mineralne, oraz chroniąca piersi przed bakteriami. Skład pokarmu jest ściśle zindywidualizowany i dostosowany w pełni do potrzeb dziecka.

Kiła wrodzonaW
Kiła wrodzona

Kiła wrodzona – zakażenie krętkiem Treponema pallidum może nastąpić w każdym okresie ciąży, ale zmiany charakterystyczne dla kiły wrodzonej obserwuje się w przypadku zakażenia po 4 miesiącu ciąży, gdy zaczyna rozwijać się układ odpornościowy płodu. Wynika z tego, że patogeneza kiły wrodzonej zależna jest bardziej od odpowiedzi immunologicznej gospodarza niż od bezpośredniego szkodliwego wpływu T. pallidum. Ryzyko zakażenia płodu przez matkę chorą na kiłę wczesną wynosi 75–95% i zmniejsza się do około 35% jeżeli choroba trwa ponad 2 lata. Niewielkie ryzyko infekcji płodu dotyczy matek chorych na kiłę późną i utajoną. Natomiast zastosowanie odpowiedniego leczenia u matek przed 16 tygodniem ciąży powinno zapobiec zakażeniu płodu. Brak leczenia kiły u ciężarnej w 40% przypadków doprowadzi do śmierci płodu, wcześniactwa, śmierci w okresie okołonoworodkowym lub rozwinięcia się objawów kiły wrodzonej. Przeprowadzone badania retrospektywne ujawniły, że u matek chorujących na kiłę ponad 2 lata 21% ciąż zakończyło się poronieniem lub urodzeniem martwego noworodka, 13% urodzeniem dziecka, która zmarło w pierwszych 2 miesiącach życia, 43% urodzeniem noworodka z cechami kiły wrodzonej a 23% urodzeniem zdrowego dziecka. Jak z powyższych danych wynika, najczęściej spotykaną sytuacją jest noworodek bez klinicznych cech choroby, ale z dodatnimi testami w kierunku kiły. W chwili obecnej uważa się, że wykonywanie testów w kierunku kiły we wczesnej ciąży jest uzasadnione ekonomicznie i zalecane wśród rutynowych badań w przebiegu ciąży. W grupach wysokiego ryzyka badania przesiewowe powinny być powtórzone także w III trymestrze ciąży jak i przy porodzie.

Krwiak podokostnowyW
Krwiak podokostnowy

Krwiak podokostnowy – nagromadzenie krwi w przestrzeni podokostnowej kości, powstałe wskutek przerwania ciągłości naczyń krwionośnych.

Łóżko rodzinneW
Łóżko rodzinne

Łóżko rodzinne, określane też jako współspanie – spanie jednego lub obojga rodziców razem z niemowlęciem lub małym dzieckiem, zamiast odkładania go do osobnego łóżeczka jest rozpowszechnione w wielu częściach świata. Istnieją różne poglądy na temat bezpieczeństwa spania z dzieckiem, w porównaniu do kładzenia go w osobnym łóżeczku.

Niedowład ErbaW
Niedowład Erba

Niedowład Erba, porażenie Erba-Duchenne'a – porażenie splotu ramiennego spowodowane urazem okołoporodowym, dotyczące korzeni C5 do C6 splotu ramiennego.

Niedowład KlumpkeW
Niedowład Klumpke

Niedowład Klumpke – porażenie splotu ramiennego spowodowane urazem okołoporodowym, dotyczące korzeni od C8 do Th1 nerwów rdzeniowych tworzących ten splot.

Noszenie niemowlęciaW
Noszenie niemowlęcia

Noszenie niemowlęcia – praktyka noszenia niemowlęcia w chustach lub nosidełkach z tkaniny. Powoduje to wzajemną dotykową stymulację między matką a dzieckiem i zwiększa dostęp niemowlęcia do piersi.

NoworodekW
Noworodek

Noworodek – dziecko od urodzenia do ukończenia 4 tygodni.

Płetwistość szyiW
Płetwistość szyi

Płetwistość szyi – parzysty fałd skóry na bocznej powierzchni szyi. Jest to wada wrodzona o charakterze deformacji, zwykle stanowiąca część składową zespołów wad wrodzonych, ale czasem spotykana także jako izolowana wada. Zespoły dla których płetwista szyja jest szczególnie charakterystyczna, to:zespół Turnera zespół Noonan zespół mnogich płetwistości.

PłódW
Płód

Płód – w embriologii, zarodek ssaków od chwili zakończenia się okresu zarodkowego do chwili urodzenia. Ludzki zarodek osiąga stadium płodu w 11. tygodniu ciąży i rozpoczyna okres płodowy. U płodu można rozpoznać cechy morfologiczne dla danego gatunku. Rozwinęły się już najważniejsze układy narządów i płód przybrał wygląd zewnętrzny zbliżony do wyglądu noworodka.

ProsakiW
Prosaki

Prosaki – naskórkowe lub podnaskórkowe cysty zastoinowe powstałe w następstwie nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych z retencją mas łojowo-rogowych. Objawiają się jako drobne grudki średnicy 1–2 mm, barwy białej lub białożółtej, perłowo opalizujące. Charakterystyczne są dla okresu noworodkowego i samoistnie ustępują w miarę dojrzewania gruczołów łojowych, ale mogą pojawić się w każdym wieku. Lokalizują się przede wszystkim na czole, policzkach, nosie, na prąciu.

Przepuklina oponowaW
Przepuklina oponowa

Przepuklina oponowa zwana również, z uwagi na możliwą zawartość worka przepuklinowego, przepukliną oponowo-rdzeniową – wada dysraficzna powstająca około 4 tygodnia życia płodowego z powodu niezamknięcia się części grzbietowej cewy nerwowej, w wyniku czego dochodzi w późniejszych okresach życia do powstania ubytku w miejscu niezrośniętych kręgów lub kości pokrywy czaszki, które może stać się punktem wyjścia przepukliny.

Przetrwały przewód tętniczyW
Przetrwały przewód tętniczy

Przetrwały przewód tętniczy – wada wrodzona serca, współistniejąca z innymi wadami serca albo izolowana.

Przewlekła choroba płucW
Przewlekła choroba płuc

Przewlekła choroba płuc – ciężka, jatrogenna choroba płuc, wywołana długotrwałą sztuczną wentylacją i wysokimi stężeniami tlenu, stwierdzana głównie u wcześniaków.

Rak wodnyW
Rak wodny

Rak wodny – bakteryjne, zgorzelinowe zapalenie śluzówek jamy ustnej, powodujące m.in. zniszczenie policzka i jamy ustnej, spotykane w przypadkach poważnego niedożywienia.

Rozszczep wargi i podniebieniaW
Rozszczep wargi i podniebienia

Rozszczep wargi i podniebienia są to wady rozwojowe powstające we wczesnym okresie embriogenezy związane z nieprawidłowym rozwojem twarzoczaszki. Rozszczepem nazywamy szczelinę lub przerwę powstałą na skutek niepołączenia się struktur formujących wargę (rozszczep wargi tzw. zajęcza warga lub podniebienie (rozszczep podniebienia tzw. wilcza paszcza. Wady te mogą współistnieć lub występować niezależnie. Mogą także towarzyszyć innym zaburzeniom rozwojowym, czy genetycznym. Nieprawidłowości te, występujące średnio z częstością 1 na 400 żywo urodzonych w Polsce, należą do najczęstszych wad rozwojowych u ludzi, stanowiąc przeszło 15% wszystkich wrodzonych deformacji. Wady te mogą manifestować się nie w pełni np. niecałkowitym rozszczepem wargi lub dotykać innych struktur np. wyrostka zębodołowego kości szczękowej, czy też języczka.

Skala ApgarW
Skala Apgar

Skala Apgar – skala używana w medycynie w celu określenia stanu noworodka zaraz po porodzie: w 1., 3., 5. i 10. minucie życia. Skala została zaprezentowana w 1952 roku na międzynarodowym spotkaniu anestezjologów przez prof. Uniwersytetu Columbia Virginię Apgar, a następnie (1953) opublikowana na łamach „Current researches in anesthesia & analgesia”. Akronim powstał zaś 10 lat później. Dziecko minimalnie może dostać 0, a maksymalnie 10 punktów.

Triada HutchinsonaW
Triada Hutchinsona

Triada Hutchinsona – określenie charakterystycznych objawów kiły wrodzonej :zęby Hutchinsona - szeroko rozstawione, zagłębione górne siekacze i trzonowce w kształcie owoców morwy, czyli zęby z licznymi, ale słabo wykształconymi guzkami głuchota związana z uszkodzeniem nerwu słuchowego (surditas), zapalenie miąższowe rogówki prowadzące do bielma (leukoma)

WcześniactwoW
Wcześniactwo

Wcześniactwo – urodzenie dziecka między 22. a 37. tygodniem ciąży. Poród przed ukończeniem 22. tygodnia ciąży uznawany jest za poronienie, ze względu na skrajną niedojrzałość organizmu płodu, uniemożliwiającą samodzielne życie poza organizmem kobiety. Noworodek urodzony po 42. tygodniu ciąży uznawany jest za noworodka przenoszonego. Dokonywany jest duży postęp w kwestii opieki nad przedwcześnie urodzonym noworodkiem, ale częstość występowania wcześniactwa nie ulega zmniejszeniu.

Zespół aspiracji smółkiW
Zespół aspiracji smółki

Zespół aspiracji smółki – powikłanie niedotlenienia wewnątrzmacicznego, polegające na aspiracji wód płodowych przez płód wraz z oddaną przedwcześnie smółką. Zarówno oddanie smółki jak i głębokie ruchy oddechowe płodu spowodowane są niedotlenieniem i odruchem z nerwu błędnego.

Żółtaczka jąder podkorowychW
Żółtaczka jąder podkorowych

Żółtaczka jąder podkorowych – choroba spowodowana uszkodzeniem jąder podstawnych i móżdżku wywołanym bilirubiną w przebiegu ciężkiej żółtaczki u noworodka. Choroba ta może prowadzić do niepełnosprawności intelektualnej, padaczki, porażenia mózgowego i niedosłuchu czuciowo-nerwowego, a w niektórych przypadkach także do śmierci