AlfuzosynaW
Alfuzosyna

Alfuzosyna – organiczny związek chemiczny, pochodna chinazoliny, stosowana w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.

AliskirenW
Aliskiren

Aliskiren – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, będący niskocząsteczkowym inhibitorem reniny.

Diazotan izosorbiduW
Diazotan izosorbidu

Diazotan izosorbidu – organiczny związek chemiczny z grupy estrów, pochodna izosorbidu zawierająca dwie grupy azotanowe. Stosowany jako lek silnie rozszerzający naczynia krwionośne. W organizmie jest metabolizowany do 2-monoazotanu izosorbidu i 5-monoazotanu izosorbidu.

DihydralazynaW
Dihydralazyna

Dihydralazyna – organiczny związek chemiczny, lek hipotensyjny, pochodna hydrazynoftalazyny. Obniża przede wszystkim ciśnienie rozkurczowe rozszerzając bezpośrednio tętniczki obwodowe, rozszerza naczynia krwionośne, zwiększa przepływ krwi oraz zmniejsza obciążenie następcze.

DoksazosynaW
Doksazosyna

Doksazosyna – lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi. Wybiórczy antagonista receptorów α1-adrenergicznych. Rozszerza naczynia, zmniejsza opór przepływu krwi w obwodowych naczyniach krwionośnych.

FenoldopamW
Fenoldopam

Fenoldopam – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek będący obwodowym agonistą receptorów dopaminowych D1A.

GuanetydynaW
Guanetydyna

Guanetydyna – organiczny związek chemiczny z grupy pochodnych guanidyny o działaniu hipotensyjnym. Stosowany jako lek z grupy sympatolityków. Hamuje pozazwojowe neurony adrenergiczne układu współczulnego wpływając na zahamowanie uwalniania noradrenaliny do szczeliny synaptycznej oraz hamuje jej magazynowanie w pęcherzykach synaptycznych, zachowując się jak fałszywy przekaźnik. Maleje aktywność reninowa osocza, wskutek zwiększenia objętości płynów krążących. Może to osłabić hipotensyjne działanie leku i być przyczyną obrzęków.

HydralazynaW
Hydralazyna

Hydralazyna – lek rozluźniający mięśniówkę gładką naczyń krwionośnych, dzięki czemu wykazuje działanie hipotensyjne. Ostatnie badania wykazały jej działanie neuroprotekcyjne, ponieważ chroni przed niszczącym działaniem akroleiny wydzielanej przez uszkodzone neurony.

KarteololW
Karteolol

Karteolol – organiczny związek chemiczny, lek beta-adrenolityczny, obniżający ciśnienie śródgałkowe. Stosowany miejscowo w okulistyce w leczeniu jaskry. Po podaniu miejscowo szybko, po około 30 minutach, zaczyna swoje działanie. Karteolol praktycznie nie wchłania się do krwiobiegu.

KlonidynaW
Klonidyna

Klonidyna – organiczny związek chemiczny, agonista receptorów α2-adrenergicznych sprzężonych z białkiem regulacyjnym Gi. W mniejszym stopniu pobudza również receptory α1-adrenergiczne. Pobudzając receptory w paśmie samotnym, powoduje zmniejszenie aktywności neuronów współczulnych docierających do serca i naczyń krwionośnych oraz pobudzenie nerwu błędnego. W efekcie rozszerzają się naczynia tętnicze, akcja serca zwalnia i zmniejsza się jego pojemność minutowa. W związku ze słabym pobudzeniem receptorów α2 w naczyniach i postsynaptycznych α1 początkowo występuje wzrost ciśnienia i skurcze naczyń w opuszkach palców.

LofeksydynaW
Lofeksydyna

Lofeksydyna – organiczny związek chemiczny zawierający resztę 2,6-dichlorofenolu połączoną mostkiem eterowym z resztą 2-etylo-2-imidazoliny.

MekamylaminaW
Mekamylamina

Mekamylamina – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy nieselektywnych antagonistów receptorów nikotynowych. Jest lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Ponadto jest wykorzystywany do blokowania ostrych efektów spowodowanych dymem tytoniowym.

MetolazonW
Metolazon

Metolazon – organiczny związek chemiczny, lek hipotensyjny z grupy diuretyków tiazydowych stosowany w terapii zastoinowej niewydolności serca i nadciśnienia tętniczego. Nazwy handlowe leku to m.in. Zaroxolyn i Mykrox, preparat nie jest zarejestrowany w Polsce. Metolazon uważany jest za diuretyk ostatniej szansy w opornej na leczenie diuretykami niewydolności serca.

MetyldopaW
Metyldopa

Metyldopa – lek hipotensyjny, który wskutek podobieństwa do dihydroksyfenyloalaniny (DOPA), blokuje powstawanie dopaminy, która jest prekursorem noradrenaliny. Metabolity metylodopy zmniejszają opór naczyniowy poprzez pobudzanie presynaptycznych hamujących receptorów α-2 adrenergicznych – stąd wynika działanie hipotensyjne leku.

MetypranololW
Metypranolol

Metypranolol – lek nieselektywnie blokujący receptory β1 i β2-adenergiczne. Stosowany w leczeniu jaskry, ponieważ obniża on ciśnienie śródgałkowe oka. Pod względem właściwości farmakologicznych podobny do tymololu. Działa szybko, 15–20 minut po podaniu. Maksimum działania następuje po około dwóch godzinach, utrzymuje się przez 24 godziny.

MinoksydylW
Minoksydyl

Minoksydyl – organiczny związek chemiczny, pochodna dihydralazyny będąca lekiem o działaniu hipotensyjnym oraz stymulującym mieszki włosowe.

MoksonidynaW
Moksonidyna

Moksonidyna – organiczny związek chemiczny aktywny biologicznie. Pod względem chemicznym jest to pochodna 2-imidazoliny połączonej z pierścieniem pirymidynowym mostkiem azotowym. Pod względem działania biologicznego jest agonistą presynaptycznych receptorów α2-adrenergicznych. Ponadto moksonidyna jest agonistą receptorów imidazolowych I1 i w małym stopniu α1-adrenergicznych.

MolsydominaW
Molsydomina

Molsydomina – organiczny związek chemiczny z grupy sydnonimin. Rozszerza naczynia krwionośne zarówno żylne, jak i tętnicze dzięki zwiększeniu aktywności cyklazy guanylowej i w konsekwencji zwiększeniu stężenia cyklicznego guanylomonofosforanu (cGMP).

NitroglicerynaW
Nitrogliceryna

Nitrogliceryna, C3H5(ONO2)3 – organiczny związek chemiczny z grupy azotanów, ester kwasu azotowego i glicerolu, stosowany jako bardzo wrażliwy na uderzenia i inne bodźce materiał wybuchowy oraz lek z grupy nitratów, rozszerzający naczynia krwionośne podawany w ostrych napadach choroby niedokrwiennej serca w celu przerwania bólu wieńcowego. Wbrew nazwie potocznej nitrogliceryna jest estrem, a nie związkiem nitrowym.

Nitroprusydek soduW
Nitroprusydek sodu

Nitroprusydek sodu, Na2[Fe(CN)5NO] – nieorganiczny związek chemiczny, sól kompleksowa zawierająca jako atom centralny żelazo na III stopniu utlenienia. Występuje w postaci dwuhydratu, Na2[Fe(CN)5NO]·2H2O.

RemikirenW
Remikiren

Remikiren – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, o działaniu hamującym układ renina–angiotensyna–aldosteron poprzez bezpośrednie zahamowanie reniny.

RezerpinaW
Rezerpina

Rezerpina – alkaloid pochodzenia naturalnego, wyizolowany z korzeni rauwolfii żmijowej rosnącej u stóp Himalajów, od wieków stosowanej w medycynie. Pod względem chemicznym jest pochodną indolu, zaliczaną do alkaloidów indolowych, typu johimbanu. Jest estrem kwasu trimetoksybenzoesowego.

SakubitrylW
Sakubitryl

Sakubitryl – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową w połączeniu z walsartanem. Jest to prolek, którego aktywny metabolit ma działanie hamujące enzym neprylizynę, pierwszy lek z nowej grupy antagonistów receptorów angiotensyny II i inhibitorów neprylizyny (ARNI).

TamsulozynaW
Tamsulozyna

Tamsulozyna – organiczny związek chemiczny, sulfonamid, selektywny antagonista receptora α1a i α1b w gruczole krokowym, torebce gruczołu krokowego, sterczowym odcinku cewki moczowej i szyi pęcherza moczowego.

TodralazynaW
Todralazyna

Todralazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna hydrazynoftalazyny o najmniejszej toksyczności. Oryginalny, polski lek hipotensyjny zsyntetyzowany przez Stanisława Binieckiego w 1958 roku, natomiast wprowadzony do lecznictwa w 1964 roku. Mechanizm działania hipotensyjnego todralazyny, podobnie jak innych pochodnych hydrazynoftalazyny, jest głównie obwodowy. Obecnie lek stracił na znaczeniu, wyparty przez inne, nowocześniejsze leki. Stosowana w postaci chlorowodorku.

UrapidylW
Urapidyl

Urapidyl, urapidil – organiczny związek chemiczny, lek blokujący obwodowe receptory α1-adrenergiczne i w ten sposób obniżający ciśnienie krwi działając naczyniorozszerzająco. Dodatkowo lek obniża ciśnienie tętnicze poprzez ośrodkową stymulację receptorów α2-adrenergicznych oraz receptorów 5-hydroksytryptaminowych 1A (5-HT1A). Urapidil silniej rozszerza tętniczki niż żyły. W odróżnieniu od nitroprusydku sodu i nitrogliceryny, po podaniu tego leku nie dochodzi do aktywacji części współczulnej układu nerwowego, oraz nie występuje tachykardia i nadciśnienie w wyniku reakcji odbicia po zaprzestaniu podawania.