W

Argentyńska gorączka krwotoczna – choroba wirusowa występująca endemicznie w Argentynie.

W

Babeszjoza, babezjoza, piroplazmoza – choroba pasożytnicza ludzi i zwierząt wywołana przez wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki z rodzaju Babesia przenoszone na człowieka poprzez kleszcze z rodzaju Ixodes.

W

Bąblowica, echinokokoza – choroba pasożytnicza wywoływana przez tasiemce z rodzaju Echinococcus: E. granulosus i E. multilocularis, wyjątkowo E. oligarthrus i E. vogeli.

W

Borelioza, krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme – wieloukładowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków. Najczęściej genogatunkami będącymi czynnikiem etiologicznym są: Borrelia burgdorferi sensu stricto, Borrelia garinii i Borrelia afzelii, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Zakażenie człowieka następuje po ukłuciu i żerowaniu kleszcza w skórze. Rezerwuarem krętka są liczne gatunki zwierząt, głównie gryzonie.

W

Bruceloza – przewlekła i zakaźna bakteryjna choroba różnych gatunków zwierząt domowych i dzikich, jak również człowieka. Choroba ta u człowieka znana jest również pod nazwami: gorączka maltańska, choroba Banga, gorączka falująca, gorączka kozia, gorączka skalna, gorączka gibraltarska, gorączka Rio Grande.

W

Choroba Chagasa, trypanosomoza amerykańska – tropikalna pasożytnicza choroba człowieka i zwierząt, spotykana w obydwu Amerykach, szczególnie w krajach Ameryki Południowej. Patogenem wywołującym chorobę Chagasa jest świdrowiec Trypanosoma cruzi, przenoszony na ludzi i zwierzęta przez krwiopijne pluskwiaki z podrodziny Triatominae. Owady te znane są pod różnymi nazwami w różnych krajach, niektóre z tych nazw to benchuca, vinchuca, „całujący robak”, chipo i barbeiro. Najważniejsze rodzaje tych pluskwiaków to Triatoma, Rhodnius i Panstrongylus. Możliwe są także inne drogi zakażenia świdrowcami, takie jak spożycie pokarmów zanieczyszczonych przez owady, transfuzja krwi i przeniesienie pasożyta z matki na dziecko w czasie ciąży.

W

Denga – infekcyjna choroba tropikalna wywoływana przez wirus dengi. Objawy obejmują gorączkę, ból głowy, mięśni i stawów oraz charakterystyczną wysypkę, przypominającą spotykaną w odrze. W odosobnionych przypadkach choroba prowadzi do zagrażającej życiu gorączki krwotocznej z krwotokami, trombocytopenią i hipowolemią, może się także rozwinąć wstrząs.

W

Giardioza, lamblioza – choroba pasożytnicza jelita cienkiego wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Giardia intestinalis. Inne łacińskie nazwy tego pasożyta to Giardia duodenalis oraz, stosowana głównie w Stanach Zjednoczonych, Giardia lamblia. Występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych, tak samo często w krajach wysoko rozwiniętych, jak i rozwijających się.

W

Gorączka krwotoczna Ebola, choroba wywołana przez wirus Ebola, EHF, EVD – ciężka, często śmiertelna choroba zakaźna wywołana przez wirus Ebola. Zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych jest zaliczana do kategorii trzyznakowej A98: „Inne wirusowe gorączki krwotoczne niesklasyfikowane gdzie indziej”.

W

Gorączka krwotoczna krymsko-kongijska – wysoce śmiertelna choroba wirusowa opisana w 1944 roku na Krymie, a następnie w 1969 w Kongo.

W

Gorączka Lassa – jest ostrą wirusową gorączką krwotoczną po raz pierwszy opisaną w 1969 w nigeryjskim mieście Lassa w dolinie rzeki Yedseram. Kliniczne przypadki występowania choroby znane już były znacznie wcześniej, lecz nie były skojarzone z patogenem wirusa. Infekcja występuje powszechnie w państwach zachodniej Afryki, powodując wiele przypadków śmierci. Wybuch epidemii zaobserwowano w następujących państwach:Nigeria Liberia Sierra Leone Gwinea Republika Środkowoafrykańska

W

Gorączka Zachodniego Nilu – choroba wirusowa zaliczana do grupy gorączek krwotocznych występująca na kilku kontynentach.

W

Gruźlica – powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, wywoływana przez prątka gruźlicy. Gruźlica dotyczy najczęściej płuc, lecz może również atakować ośrodkowy układ nerwowy, układ limfatyczny, naczynia krwionośne, układ kostno-stawowy, moczowo-płciowy oraz skórę. Inne mykobakterie takie jak Mycobacterium bovis, Mycobacterium africanum, Mycobacterium canetti czy Mycobacterium microti wywołują choroby zwane mykobakteriozami i z reguły nie infekują zdrowych osób dorosłych, natomiast są często spotykane u osób z upośledzeniem odporności, np. w przebiegu AIDS.

W

Hantawirusowy zespół płucny – jednostka chorobowa po raz pierwszy opisana w 1993, jednakże następnie w analizach retrospektywnych udowodniono, że choroba występowała już wcześniej, jednak nie była rozpoznawana. Występuje w obu Amerykach i związana jest z zakażeniem wirusami - hantawirusami, które są przenoszone przez gryzonie:wirus Sin Nombre przenoszony przez myszaka leśnego i myszaka białołapego ; wirus kanału Czarnego Strumienia przenoszony przez bawełniaka ; wirus Bayou przenoszony przez szczura ryżowego ; wirus Andów wywołujący chorobę na terenach Ameryki Południowej.

W

Kleszczowe zapalenie mózgu – wirusowa choroba ośrodkowego układu nerwowego przenoszona przez kleszcze. Czynnikiem etiologicznym jest należący do rodzaju flawiwirusów wirus kleszczowego zapalenia mózgu.

W

Leptospirozy, krętkowice, choroba Weila – grupa chorób odzwierzęcych wywołanych przez krętki z rodzaju Leptospira. Dla człowieka patogenny jest gatunek Leptospira interrogans. Obejmuje on szereg serotypów, które wywołują choroby o zbliżonym obrazie klinicznym.

W

Listerioza, listereloza – bakteryjna choroba zakaźna, diagnozowana u ludzi i zwierząt.

W

Ornitoza, zwana także papuzicą – odzwierzęca choroba zakaźna, wywołana przez drobnoustrój Chlamydiophila psittaci. Człowiek zaraża się najczęściej od ptactwa domowego i gospodarskiego wskutek wdychania pyłu, cząsteczek zawierających drobiny wysuszonego kału. Opisywane są również zakażenia od chorego człowieka, które charakteryzują się cięższym przebiegiem.

W

Ospa małpia – rzadka choroba zakaźna odzwierzęca, wywołana przez wirus ospy małpiej należący do rodzaju Orthopoxvirus i przenoszony przez wiewiórki.

W

Ptasia grypa, influenza ptaków – ostra choroba zakaźna występująca powszechnie u ptaków, wywołana przez typ A wirusa grypy, który należy do rodziny Orthomyxoviridae, rodzaju Influenzavirus A.

W

Surra - pasożytnicza choroba koni, koniowatych, bydła, słoni i wielbłądów powodowana przez świdrowca świdrowiec Evansa (Trypanosoma evansi). Choroba występuje w Afryce północnej, Azji oraz w Ameryce Środkowej i Południowej. Przenoszona mechanicznie przez bąki z rodziny Tabanidae oraz owady należące do rodzajów Stomoxys, Glossina, Lyperosia. U koniowatych okres wylęgania się choroby trwa od 5 do 60 dni. Konie zwykle chorują ostro z nawracającą gorączką, obrzękami i postępującym wyniszczeniem. Może również wystąpić u bydła, zwykle w formie przewlekłej. Choroba w ciągu kilku tygodni doprowadza do śmierci zwierzęcia.

W

Toksoplazmoza – pasożytnicza choroba ludzi i zwierząt spowodowana zarażeniem pierwotniakiem Toxoplasma gondii. Żywicielem ostatecznym są koty domowe i niektóre kotowate. Żywicielem pośrednim zaś wszystkie ssaki łącznie z człowiekiem oraz ptaki. Zakażenie toksoplazmozą to jedno z najczęstszych zakażeń pasożytniczych. Toksoplazmoza występuje praktycznie na całym świecie. Mimo wysokiego odsetka zakażonych, niewielka liczba osób choruje. Reszta to nosiciele.

W

Tularemia – ostra bakteryjna choroba zakaźna. Czynnikiem etiologicznym jest pleomorficzna, gram-ujemna pałeczka Francisella tularensis. Cechą charakterystyczną jest obrzęk zmienionych węzłów chłonnych, może również wystąpić posocznica. Występuje u zwierząt i człowieka.

W

Tyfus plamisty, dur plamisty – bakteryjna choroba zakaźna, przyczyna ciężkich epidemii i śmierci milionów ludzi.

W

Wąglik – choroba zakaźna, zaraźliwa, wywoływana przez Gram-dodatnią bakterię nazywaną laseczką wąglika. Znany już od czasów starożytnych, występuje na całym świecie. Wąglik występuje najczęściej u bydła, koni, owiec i kóz. Świnie rzadko chorują. Psy cechuje znaczna odporność. Ptaki są niewrażliwe na zakażenia naturalne.

W

Wścieklizna – niebezpieczna wirusowa choroba zakaźna zwierząt, mogąca przenieść się na człowieka (antropozoonoza). Główną przyczyną śmierci jest niewydolność oddechowa. Według WHO każdego roku z powodu wścieklizny umiera ok. 60 tysięcy ludzi.