WAçaí na tigela – brazylijską potrawa z mrożonego musu z owoców euterpy warzywnej (açaí) zmiksowanymi z guaraną, posypany granolą lub muesli i podawany jak koktajl w szklance lub w misce, zwykle z bananami lub innymi owocami.
WAjwar – lekko pikantna pasta warzywna, przyrządzana z papryki słodkiej, bakłażanów, czosnku oraz octu, przypraw ; niekiedy zamiast bakłażanów używa się kabaczków.
WBaba ganoush, baba gannoush, baba ghannouj lub baba ghannoug – danie kuchni arabskiej, popularna na Bliskim Wschodzie i w Egipcie potrawa w formie pasty lub dipu, której podstawowym składnikiem są bakłażany i sezam. Pastę tę je się najczęściej z pieczywem nakładaną na placki chlebowe pita lub khubz, lub dodając ją do warzyw lub grilowanych mięs. W polskich warunkach może posłużyć jako baza do kanapek. W Egipcie baba ganoush bywa podawana jako danie główne z ziarenkami z owocu granatu.
WDal, hindi दाल, na południu Indii często zapisywane jako dhal – w kuchni indyjskiej: ogólne określenie na produkty strączkowe, oraz potrawy z nich przyrządzane. Istnieje wiele odmian, niektóre zupełnie nieznane w Europie. Dal spożywa się w postaci curry lub mieli na mąkę i w tej postaci stanowi składnik dodawany do różnych potraw. Jako że zawiera wiele białka, często zwłaszcza na północy Indii używany jest jako samodzielne danie, w postaci zestawu: dal-bhat-tarkari (dal-ryż-warzywa). Na południu jest podstawowym składnikiem sambaru, idli i innych potraw.
WFalafel – smażone kulki lub kotleciki z ciecierzycy bądź bobu z przyprawami. W krajach arabskich jest to bardzo popularna potrawa - na Bliskim Wschodzie w wersji z ciecierzycy, natomiast w Egipcie w mieszanej. Falafel najczęściej podawany jest w picie, z warzywami oraz sosem, często na bazie tahini. Uważany jest za narodowe danie Egiptu, skąd najprawdopodobniej pochodzi. Potrawa zdobyła popularność jako fast food w wielu krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych. Często podawana jest w barach serwujących kebab. Falafel stanowi bogate źródło białka i jest ceniony w kuchni wegetariańskiej oraz wegańskiej.
WGazpacho – hiszpańska zupa, wywodząca się z Andaluzji.
WGuacamole – meksykański sos (salsa) przyrządzany na bazie awokado.
WHummus lub humus – sos dip lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion ciecierzycy lub innych roślin strączkowych.
WKapusta z grochem – tradycyjna polska potrawa podawana często podczas wieczerzy wigilijnej. Podstawowymi składnikami dania są: łuskany groch, kiszona kapusta i przyprawy. W Wielkopolsce nazywana ciupką z grochem.
WLutenica, ljutenica – potrawa kuchni macedońskiej, serbskiej i bułgarskiej.
WMleczko kokosowe, niekiedy określane również jako mleko kokosowe – popularny składnik spożywczy, stosowany w kuchni krajów Azji Południowo-Wschodniej, zaś w innych krajach dostępny w postaci puszkowanej. Otrzymuje się je poprzez zalanie gorącą wodą miąższu lub rozdrobnionej kopry i odciśnięcie przez gazę. Otrzymuje się w ten sposób aromatyczny, biały, przypominający mleko płyn, zawierający od 15% do 25% tłuszczu, w zależności od ilości użytej wody.
WMleko migdałowe – zamiennik mleka krowiego stworzony z pasty migdałowej, która była również podstawą wielu dań kuchni średniowiecznej. W przeciwności do mleka krowiego nie zawiera laktozy, ani cholesterolu, dlatego może być używany jako jego substytut. Jest to rodzaj mleka, które pojawia się w wielu przepisach średniowiecznych na potrawy wielkopostne, lub innych jako zastępnik mleka krowiego.
WMleko ryżowe – napój na bazie zboża, przeważnie robione z brązowego ryżu, w przepisach domowych słodzone cukrem lub syropem z agawy, w nowoczesnych, oraz tradycyjnych (np. japońskich), komercyjnych wersjach bez dodatku cukru. W porównaniu z mlekiem krowim, zawiera więcej węglowodanów, ale nie zawiera znaczących ilości wapnia i białka, a cholesterolu oraz laktozy – w ogóle. Komercyjne marki mleka ryżowego często są wzbogacane w witaminy i sole mineralne, włącznie z wapniem, witaminą B12, witaminą B3, i żelazem.
WNapój sojowy, także mleko sojowe – tradycyjny chiński napój otrzymywany poprzez namaczanie w wodzie nasion soi, popularny szczególnie na południu Chin i w kuchni kantońskiej. Z Chin napój sojowy trafił także do innych krajów Dalekiego Wschodu.
WPB & J lub peanut butter and jelly sandwich – popularna w Ameryce Północnej kanapka z chleba, warstwy masła orzechowego oraz dżemu, powszechnie składająca się z dwóch kromek chleba lub czasami zjadana na jednej albo w zawiniętej kromce.
WPindżur – rozpowszechniona w zachodniej części Bałkanów potrawa macedońska, łagodny sos z pieczonej papryki.
WSeitan – wysokobiałkowy, wegański produkt spożywczy otrzymywany z glutenu pszennego, substytut mięsa.
WTahini, chiń. zhimajiang (芝麻醤), jap. nerigoma (ねりごま), masło sezamowe – pasta na bazie nasion sezamu używana do przygotowywania wielu potraw. W krajach Bliskiego Wschodu tahini robione jest z lekko podprażanych nasion sezamu. We wschodniej Azji tahini produkowane jest z niełuskanych nasion sezamu, przez co ma bardziej gorzki smak.
WTempeh – tradycyjny składnik kuchni indonezyjskiej wytwarzany z ziaren soi poddawanych procesowi fermentacji. Ze względu na wysokie wartości odżywcze, a także charakterystyczną teksturę i smak, jest współcześnie szeroko stosowany w kuchni wegańskiej i wegetariańskiej jako zamiennik mięsa oraz nabiału.
WTofu – twarożek sojowy otrzymywany w procesie koagulacji mleka sojowego, według legendy wynaleziony w Chinach w 164 r. p.n.e. przez Liu Ana.
WVegemite – pasta zrobiona z wyciągu z drożdży z warzywami i przyprawami, popularna w Australii i Nowej Zelandii. Używana jest do smarowania kanapek i tostów, czasem również do gotowania.
WYuba – półprodukt spożywczy wykorzystywany jako sojowy substytut mięsa. Produkowany jest z białka zbierającego się na powierzchni gotowanego mleka sojowego.