16 Psychodeliki 2C

2C – nazwa rodziny psychodelicznych substancji psychoaktywnych opartych na strukturze 2C-H, pochodnych fenyloetyloaminy. Fenetylaminy 2C przy pierścieniu benzenowym w pozycjach 2 i 5 mają podstawione grupy metoksylowe. Wszystkie oprócz bazowego 2C-H mają również lipofilowy podstawnik w 4 pozycji, co w przypadku większości substancji z tej grupy skutkuje silniejszym i dłuższym działaniem oraz stabilnością metaboliczną. Większość związków 2C została otrzymana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina w latach 70' i 80' i dokładnie przez niego opisana w książce PiHKAL. To on nazwał odkrytą grupę związków "2C", co jest akronimem od "2 carbon", terminu oznaczającego 2 atomy węgla znajdujące się między pierścieniem benzenowym a grupą aminową.

2C-B – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

2C-B-FLY – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna fenetylamina z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Aarona P. Monte.

2C-C – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie tej substancji waha się w przedziale 20–40 mg, podawane doustnie. 2C-C po raz pierwszy zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina. Efekty działania 2C-C mogą być bardzo zróżnicowane, zwykle jednak obejmują: efekty wizualne podobne do tych po LSD czy psylocybinie, odprężenie i słabe pobudzenie, zmiany percepcyjne, intensyfikacja bodźców zewnętrznych oraz poprawienie nastroju i humoru.

2C-D – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z jego książką PiHKAL dawkowanie 2C-D waha się w granicach 20–80 mg. Badano działanie 2C-D jako potencjalnego leku nootropowego, jednak z miernym rezultatem. 2C-D zwykle zażywane jest doustnie, może być jednak wciągane do nosa. Podawana w ten sposób działa znacznie mocniej, aczkolwiek powoduje silny ból.

2C-E – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-E waha się w przedziale 10–25 mg a czas działania wynosi 8 do 12 godzin. 2C-E po raz pierwszy zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina.

2C-F – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z PIHKAL jego autorstwa, minimalne dawkowanie tej substancji to 250 mg. Postać 2C-F to brązowawy olej lub białe kryształki (chlorowodorek).

2C-G-3 — organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

2C-G-4 – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

2C-G – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. W swojej książce PIHKAL określił on dawkowanie jako 20–35 mg. Pod względem strukturalnym i farmakodynamicznym substancja ta jest podobna do 2C-D i Ganeshy. Działanie 2C-G jest wyjątkowo długie – trwa 18–30 godzin.

2C-H – organiczny związek chemiczny, pochodna fenetylaminy. Stosowana jest jako półprodukt do otrzymywania fenetylamin z grupy 2C.

2C-I – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

2C-P – organiczny związek chemiczny z grupy fenyloetyloamin. Jest to syntetyczny psychodelik zbliżony pod względem dawkowania i efektów do 2C-E, lecz działający dłużej i intensywniej oddziałujący na wrażenia wizualne.

2C-T-7 – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy. Pierwszy raz została otrzymana przez Alexandra Shulgina w roku 1986.

2C-T-21 — organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie tej substancji waha się w przedziale 8–12 mg. a efekty działania utrzymują się 7–10 godzin.

2C-T-2 – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina w 1981. Według PIHKAL dawkowanie tej substancji waha się w przedziale 12 do 25 mg a czas działania wynosi 6–8 godzin.