WJoga – jeden z sześciu ortodoksyjnych systemów filozofii indyjskiej, zajmujący się wszelkimi związkami pomiędzy ciałem i umysłem. Poprzez odpowiedni trening ciała, dyscyplinę duchową (medytację) i przestrzeganie zasad etycznych joga deklaruje możliwość rozpoznania przez praktykującego natury rzeczywistości. W ujęciu religijnym prowadzić ma to do przezwyciężenia prawa karmana i wyzwolenia z kręgu wcieleń (sansara).
Jogin – w hinduizmie i buddyzmie męski adept systemu rozwoju duchowego. Termin jogini odnosi się do żeńskiej adeptki rozwoju duchowego.
Aśrama – indyjska pustelnia lub gurukula. Aśramy powstają w Indiach od starożytności. Najczęściej zakładane są przez mistrza duchowego (guru), nazywane są później od jego imienia. Jeden guru może mieć wiele aśramów, często w różnych miejscach świata.
WĆela – w sanskrycie adept wiernie uczący się od swojego mistrza. Status ćela wymaga pełnego zaufania jakim zarówno uczeń obdarza mistrza, jak i mistrz ucznia. Należy podkreślić, że ćela oznacza dużo więcej niźli pojęcie ucznia w ezoteryce zachodniej. Ćela to uczeń-służebnik zaangażowany trójpłaszczyznowo: poprzez naukę, praktykę duchową oraz służbę oddania dla guru i jego aśramu. Tradycyjnie powiada się, że mistrzowie jogi czy tantry miewają wielu zwolenników czy sympatyków, ale uczniami w sensie ćela bywają tylko nieliczni.
WJoga śmiechu (Hasyayoga) – praktyka polegająca na wywoływaniu śmiechu przez specjalne ćwiczenia, proste techniki oddechowe jogi i relaksację. Na zajęciach jogi śmiechu ćwiczenia odbywają się w grupach, gdzie wywołaniu śmiechu sprzyja utrzymanie kontaktu wzrokowego, ruch i klimat dziecięcej zabawy. Wywołany śmiech może zamienić się spontaniczny i zaraźliwy, ale nawet jeśli tak się nie stanie joga śmiechu opiera się na przekonaniu, że śmiech wywoływany zapewnia te same fizjologiczne i psychologiczne korzyści jak śmiech spontaniczny.
WKrijajoga – jedna z odmian jogi, powiązana silniej z praktykami typu krija. Jest wzmiankowana w literaturze religijnej i jogicznej różnych okresów i nurtów. W ujęciu klasycznym ryszi Patańdźali objaśnił krijajogę w sutrze II.1 Jogasutr, jako składającą się z trzech praktyk :tapas swadhjaja iśwarapranidhana.
WMantra – w buddyzmie, hinduizmie i ezoteryce formuła, werset lub sylaba, która jest elementem praktyki duchowej. Jej powtarzanie ma pomóc w opanowaniu umysłu, zaktywizowaniu określonej energii, uspokojeniu, oczyszczeniu go ze splamień. Szczególnie istotną sprawą jest bezpośredni przekaz z ust wykwalifikowanego nauczyciela (guru), gdyż tylko wtedy mantra uzyskuje właściwą moc.
WMiędzynarodowy Dzień Jogi, ang. International Day of Yoga − święto proklamowane 11 grudnia 2014 przez Zgromadzenie Ogólne ONZ z inicjatywy premiera Indii Narendry Modi poświęcone propagowaniu jogi. Na obchody wyznaczono dzień 21 czerwca. Pierwsze oficjalne obchody odbyły się w 2015 roku.
WOsho, Bhagwan Shree Rajneesh właśc. Rajneesh Chandra Mohan Jain – hinduski guru. Założyciel ruchu religijnego Neo-Sannyas.
WPyrron z Elidy – filozof grecki, założyciel szkoły sceptyckiej.
Sadhana – w religiach dharmicznych to zbiór indywidualnych praktyk duchowych aspiranta, które mogą obejmować:medytację z wizualizacją recytację mantr stosowanie mudr njasa
WŚrijantra – jeden z symboli bogini Tripura Sundari, wykorzystywany jako pomoc w medytacji m.in. w śiwaizmie kaszmirskim.
WWiwekananda, także Swami Wiwekananda, właściwie Narendranath Datta – indyjski swami i mistrz duchowy. Był uczniem Paramahansy Ramakryszny z Kalkuty.