WAutyzm dziecięcy, autyzm wczesnodziecięcy, zespół Kannera – należące do spektrum zaburzeń autystycznych złożone zaburzenie rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego charakteryzujące się zakłóceniami zdolności komunikowania uczuć i budowania relacji interpersonalnych, zubożeniem i stereotypowością zachowań oraz trudnościami z integracją wrażeń zmysłowych. Alienacja w świecie własnych przeżyć sprawiła, że zaburzenie to nazwano autyzmem, od stgr. αὐτός (autós), co oznacza „sam”. Obecnie autyzm dziecięcy przestał być samodzielną jednostką nozologiczną: w ICD-11 i DSM-5 został zastąpiony szerszą kategorią diagnostyczną zaburzenia ze spektrum autyzmu.
WSpektrum zaburzeń autystycznych, spektrum autyzmu, spektrum autystyczne, ASD – należące do zaburzeń neurorozwojowych, charakteryzują się utrzymującymi się, poważnymi trudnościami w inicjowaniu i utrzymywaniu relacji i komunikacji społecznej oraz ograniczonymi, powtarzalnymi i nieelastycznymi wzorcami zachowań, i zainteresowań. Początek zaburzenia występuje zazwyczaj we wczesnym dzieciństwie, choć objawy mogą ujawnić się później, pod wpływem rosnących wymagań społecznych. Deficyty powodują upośledzenie w różnych obszarach funkcjonowania jednostki. Część osób z ASD może mieć też deficyty w zakresie funkcjonowania intelektualnego lub umiejętności językowych. Do spektrum należą zaburzenia diagnozowanie do niedawna jako: autyzm dziecięcy, autyzm atypowy, zespół Aspergera, dziecięce zaburzenia dezintegracyjne i całościowe zaburzenie rozwoju.
WTerapia zaburzeń ze spektrum autyzmu ma charakter kompleksowy i interdyscyplinarny. Interwencje powinny celować w ograniczenie osiowych objawów autyzmu, a także w redukcję ewentualnych zachowań trudnych. Istotna jest też diagnoza i terapia zaburzeń współwystępujących. U dzieci zalecane oddziaływania opierają się na zasadach terapii behawioralnej, uwzględniają również ustalenia psychologii rozwojowej, kładą nacisk na dostarczanie interwencji w naturalnych warunkach i rozwój umiejętności związanych z interakcjami społecznymi. Podejścia z tej grupy zalecane są ze względu na największą ilość badań im poświęconych, choć nie jest jasne, czy są bardziej efektywne niż inne interwencje o podobnej intensywności. W wypadku małych dzieci, wskazany jest udział rodziców w terapii; u starszych – pośredniczyć mogą rówieśnicy. Dla młodzieży i dorosłych przeznaczone są, przede wszystkim, zajęcia (najlepiej) grupowe, uczące umiejętności społecznych, akademickich, zawodowych lub życiowych oraz terapia behawioralna w przypadku zachowań niepożądanych. Farmakoterapia stosowana jest jedynie przy zaburzeniach współwystępujących i utrzymujących się zachowaniach trudnych.
WAutystyczny Dzień Dumy – święto obchodzone corocznie 18 czerwca od 2005 roku przez dorosłe osoby z zespołem Aspergera, które chcą, aby autyzm przestał być uważany za zaburzenie, a stał się akceptowaną formą odmienności.
WCałościowe zaburzenie rozwoju, CZR, PDD – kategoria diagnostyczna obejmująca zaburzenia rozpoczynające się w dzieciństwie, charakteryzujące się trudnościami w komunikacji i kontaktach społecznych, często także nietypowym zachowaniem i słabością fizyczną.
WTemple Grandin – doktor zootechniki oraz profesor na Colorado State University, autorka bestsellerów, konsultant przemysłu mięsnego ds. zachowania zwierząt. Jako wysokofunkcjonująca osoba z autyzmem, jest zaangażowana w popularyzację wiedzy o tym zaburzeniu.
WRain Man – amerykański film fabularny z roku 1988 w reżyserii Barry’ego Levinsona.
WRajd na Autyzm – organizowany od 2006 roku przejazd rowerzystów i rolkarzy ulicami Warszawy, którego celem jest pomoc osobom z autyzmem oraz promocja wiedzy na ich temat. Inicjatywa powstała przy współudziale Warszawskiej Masy Krytycznej oraz Fundacji Synapsis.
WSzkoła Podstawowa Specjalna nr 6 w Warszawie – szkoła specjalna w Warszawie, zajmująca się edukacją i terapią dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną współwystępującą z autyzmem. Jest pierwszą w województwie mazowieckim placówką ukierunkowaną na edukację tej grupy osób.
WAutyzm wysokofunkcjonujący – nieformalne określenie jednego z typów autyzmu dziecięcego, rodzaj całościowych zaburzeń rozwoju należący do szerokiego spektrum autystycznego. Etiologia, mechanizmy i możliwości psychoterapii nie zostały dotychczas ustalone. Znanymi przedstawicielami grupy osób z HFA są Temple Grandin i Darold Treffert.
WZaburzenie semantyczno-pragmatyczne – zaburzenie rozwoju psychicznego ze spektrum autyzmu charakteryzujące się przede wszystkim poważnymi trudnościami w rozumieniu i używaniu mowy oraz opóźnieniem w jej rozwoju. Deficyty w innych dziedzinach, np. zachowanie, sprawność fizyczna, ale przede wszystkim w kontaktach społecznych są zwykle mniejsze niż w zespole Aspergera lub autyzmie dziecięcym.
WZespół Retta – neurologiczne zaburzenie rozwoju, uwarunkowane genetycznie, o dziedziczeniu sprzężonym z płcią.