WStomatologia, dentystyka – dział medycyny zajmujący się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, języka, błony śluzowej i innych tkanek jamy ustnej oraz ją otaczających, a także stawu skroniowo-żuchwowego człowieka. Przed wejściem Polski do Unii Europejskiej używano tytułu lekarz stomatolog, potem lekarz dentysta, jednakże Naczelna Izba Lekarska dopuszcza możliwość używania obydwu tytułów.
WBóle zębów – subiektywnie nieprzyjemne czuciowo-emocjonalne odczucie sprawiające dyskomfort w okolicach szczęki i twarzy, występujące w różnym natężeniu i w odpowiedzi na szereg czynników bólogennych. Bóle zębów wywoływane są przez różne bodźce bólowe – mechaniczne, termiczne lub patofizjologiczny – które uaktywniają receptory bólowe (nocyceptory) na zakończeniach nerwowych, a te wysyłają impulsy bólowe do mózgu odbierane przez organizm jako niemiłe odczucie w miejscu będącym ośrodkiem bólu. Najczęściej pojawia się on wskutek zapalenia miazgi zęba, której unerwienie jest bardzo bogate, a pobudzanie zakończeń czuciowych miazgi to główne źródło bólu zębów.
WIgła Lentulo – endodontyczne narzędzie stomatologiczne, instrument przeznaczony do obróbki dentystycznej, wypełniania kanału pastami i cementami. Igła jest spiralno-stożkowa, ze sprężynką bezpieczeństwa lub bez niej. Wykonywana ze stali nierdzewnej.
WLekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy (LDEK) – polski egzamin medyczny, do którego przystępują lekarze dentyści, konieczny do uzyskania pełnego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty. Analogicznie, lekarze zdają LEK.
WPozycja Trendelenburga – pozycja medyczna, w której pacjent leży na plecach a głowa, górna część klatki piersiowej i tułów znajdują się poniżej poziomu kończyn dolnych. Kiedyś uznawana za skuteczną pozycję centralizującą krążenie, używaną przy wstrząsie. Obecnie uznana za nieskuteczną w tym przypadku. Nazwa pozycji pochodzi od niemieckiego chirurga Friedricha Trendelenburga.
WSaldent – międzynarodowe targi dentystyczne odbywające się co roku na Międzynarodowych Targach Poznańskich
WStaw skroniowo-żuchwowy, SSŻ jest parzystym i dwu-jamowym stawem twarzoczaszki, sprzężonym czynnościowo ze stawem strony przeciwnej. Staw leży ku przodowi od otworu słuchowego zewnętrznego, u podstawy wyrostka jarzmowego kości skroniowej. Mięśniami wpływającymi na ruchy w stawie są wszystkie mięśnie żucia.
WSzyna – urządzenie służące do wsparcia lub unieruchomienia kończyny lub kręgosłupa. Może być używana przez:ratownika medycznego lub osoby pomagające poszkodowanym w trakcie wypadku, do unieruchamiania złamanych kończyn przed transportem; jest to tymczasowe unieruchomienie; personel służby zdrowia, np. fizjoterapeutów i ortopedów, do unieruchomienia stawu tak aby mógł być uwolniony gdy nie jest używany ; trenerów sportowych w celu unieruchomienia kości lub stawów po urazie w celu bezpiecznego transportu osoby poszkodowanej; lekarzy pogotowia do stabilizacji złamań, zwichnięć, do czasu wizyty u ortopedy.
WZaburzenia ząbkowania, zaburzenia w ząbkowaniu – zaburzenia wyrzynania się zębów mlecznych oraz stałych.
WZąbkowanie – proces wyrzynania się zębów mlecznych u dzieci.